Życie ludzkie przypomina ponoć sinusoidę, lecz to przeżyte przez Mallory kojarzy się raczej z jazdą po równi pochyłej. Latami uzależniona od heroiny wyniszczona kobieta skończyła bez grosza przy duszy i dachu nad głową, mieszkała w zdezelowanym aucie. Film Helena TřeštíkováHeleny Třeštíkovej jest zapisem ciągnącej się latami bitwy o godność i szacunek, zderzeniem zepchniętego na margines człowieka ze zbiurokratyzowaną rzeczywistością. Mallory nieustannie się potyka, ale każde niepowodzenie przekonuje ją do tego, by wciąż się starać. Motywacją jest dla niej ukochany syn, dla którego zdecydowała się przestawić zwrotnicę swojego losu. Droga to ciężka i wyboista, ale Trestíková ani nie upaja się kolejnymi nieszczęściami bohaterki swojego dokumentu, ani nie lituje się nad nią. Brak tu emocjonalnego szantażu, lecz nie jest to jedynie chłodna rejestracja. Film angażuje widza nie tyle z powodu znakomitej roboty realizatorskiej, ile interesującej postaci Mallory.  

Bohaterka obrazu, Mallory, nigdy nie miała łatwego życia. Uzależniona od narkotyków dziewczyna zaszła niespodziewanie w ciążę. Po urodzinach syna starała się ze wszystkich sił skończyć z nałogiem. Marzeniem kobiety było znalezienie prawdziwego domu dla siebie i dziecka. Chciała zapomnieć o mrocznej przeszłości i zacząć życie na nowo. Z czasem udało jej się wyjść na prostą. Skończyła szkołę i znalazła pracę, w której może pomagać innym zagubionym ludziom.