Włączyłem film nie wiedząc o nim zupełnie nic. Nie słyszałem o nim wcześniej.
Nie sugerowałem się więc ani żadnym opisem, recenzją, czy nazwiskiem twórcy, którego w czołówce nie widziałem.
I uwierzcie mi, po 3 kwadransach miałem dość tego pretensjonalnego pokazywania bandy zblazowanych powalonych bogoli, odgrywających między sobą jakiś porąbany spektakl.
Nie uważam również, że skoro pokazuje depresję, to od razu jest arcydziełem. Przejrzałem opinie na forum i widzę, że wiele osób głosy krytyczne miesza z błotem, odwołując się do sloganu 'gówno wiesz o depresji i zamknij się, nie zrozumiałeś filmu, to nie dla ciebie'. Znam doskonale temat depresji i od razu zrozumiałem, że Dunst jest w niej po uszy pogrążona. I co z tego?
Film jest słaby, i żadne nazwisko Von Triera tego nie zmieni. Podobnie jak gwiazdorska obsada. Król jest nagi.