Jestem zawiedziony, bo po raz pierwszy wyszedłem z kina po filmie von Triera bez okrzyku "rewelacja!". Mruczałem pod nosem jedynie "no w sumie dobry"...
Tym razem dostajemy chaotyczny film z absolutnie niepotrzebnym początkiem. Ten pokaz slajdów raz, że jedynie pokazuje przepiękne sceny które można było wpleść jakoś w film, bo tak nie symbolizują niczego- mają być po prostu ładne, a dwa- niepotrzebne było zdradzanie widzowi że koniec świata jednak nastąpi. W każdym razie lepiej było zrobić z tego niespodziankę.
Chaotyczność filmu wynika głównie z tego że dwie części zwyczajnie do siebie nie pasują. Każda ma w sobie rewelacyjne momenty, ale zestawienie psychologicznych i katastroficznych nie do końca ze sobą współgra. Może gdyby ta katastrofa była na prawdę marginalną częścią filmu wyszłoby to lepiej. A tak- niestety, średnio mi się to wszystko podobało. Problemy obu bohaterek po pewnym czasie przestały mnie interesować, bo w przypadku Justine były zwyczajnie irracjonalne, a w przypadku Claire dość płytko przedstawione. Mimo to przyznaję- zarówno Gainsbourg jak i Dunst zagrały mistrzowsko. Najciekawszy moim zdaniem był wątek fascynacji Justine całą zagładą. Dla niej świat się skończył, więc była cholernie szczęśliwa że inni poznają to samo. Scena gdy z podnieceniem wpatruje się w zbliżającą planetę jest moim zdaniem najlepsza.
Ogółem ten film jest dla mnie bardzo nierówny, co nie znaczy że nie doceniam tego dzieła. Wręcz przeciwnie, polecam go zobaczyć. Ale z ostatnich filmów Triera jest on chyba najsłabszy.