Typowy przykład syfiastego filmu dla ludzi, którzy oglądaja poryte psychologiczne śmiecie,
żeby myśleć, że są wyrafinowanymi poważnymi ludźmi, którzy znają się na sztuce kinowej. A
mimo to film jest bardzo dobry. Nie mogę nie docenić filmu, przez który jest mi smutno już
drugi dzień. Ten film to faktycznie popis sztuki filmowej, bo jest świetnie zrealizowany i
wywiera ogromny wpływ na odbiorcę. Ja się czuję jakbym przeżył własną śmierć. Gra
aktorów na bardzo wysokim poziomie, szczególnie podobała mi się postać grana przez
Sutherlanda. Tylko scenariusz leży. I dlatego film, który mógłby być arcydziełem jest ogólnie
średni. Właściwie pierwsza część jest zupełnie niepotrzebna. Nie ma nic do fabuły. Bardzo
dobrze zrobiony klimat, dobra gra, ale co z tego skoro jest o niczym? Może chodziło, żeby
przygotować psychicznie na to co będzie później, ale jednak tak się filmów nie powinno
robić. Gdyby było więcej fabuły, więcej motywów z planetą wędrowcem, w ogóle jakby się
więcej działo to mógłby to by być film "pozycja obowiązkowa". A tak to jest to tylko film który
zdecydowanie warto obejrzeć. W kinie.