Właśnie wróciłem z seansu w gdańskim Żaku. Film jest wg mnie świetny, bardzo dynamiczny, lecz nie chaotyczny. Wypełniony prześmiesznymi anegdotami Tymona, nieśmiałą klasą Leszka Możdżera, profesjonalizmem Sikały i płynącą wprost z trzewi, transową energią Trzaski. Bardzo ciekawie i z klasą przedstawiony jest smutny casus Jacka Oltera i wzajemne animozje, które mimo początkowych, dobrych chęci (szczególnie Tymona), ostatecznie pozostają aktualne.Ciężko stwierdzić, jakie do końca były pobudki szanow(a)nych panów saksofonistów. Moim zdaniem Trzaska dorabia ideologię do swojej zazdrości, a Sikała przedłożył kasę nad lojalność... Cóż, c'est la vie.
Bez podawania szczegółów, film bardzo polecam. To świetnie spędzone 1,5 godziny.