Poetycki film przyrodniczy. Specjalne obiektywy kamery pokazują jeden dzień
życia łąki pod lasem. Bohaterami są głównie owady i ich poczwarki. Zwykłe
wydarzenia, czasem katastrofy, zwyczajny deszcz powoduje tutaj potop.
Autorzy filmu szukają prawdy, ale także poezji.

Witajcie w Mikrokosmosie - mikroskopijnym wszechświecie o niezwykłych proporcjach, w którym dać się zaskoczyć deszczem może być fatalnym w skutkach błędem. Zalany przedziwnym światłem, otoczony nieznanymi dźwiękami widz, odkrywa fascynujące obrazy mikroświata przeplatające się z ujęciami do których przywykło ludzkie oko. Owa podróż pozwala nam odczuć względność dwóch światów, a ponadto stwarza niepowtarzalną okazję byśmy spojrzeli na nie oczami owada. Film umieszczony wśród środków dydaktycznych zalecanych przez Ministra Edukacji Narodowej.
Źródło: bestfilm

Czy kiedykolwiek widzieliście film, gdzie bohterami byłyby owady? I to nie takie wykreowane przez komputer, tylko prawdziwe, żyjące własnym życiem, walczące o życie. Zapewne NIE! Dlatego to jest film właśnie dla was! Na początek poddajemy się złudzeniu, że oglądamy kolejny program przyrodniczy, ale nic bardziej mylnego! Wspniala muzyka i gra katorska tych miłych stworzonek, wprowadza nas w barwny świat przyrody, gdzie wszystko jest możliwe, a każda jednostka zyje swoim, indywidualnym życiem! Polecam wszystkim!

Mikrokosmos to historia, która prowadzi nas do świata z jakim codziennie się stykamy, a o którym tak mało wiemy. Zostajemy zabrani tam gdzie minuta dla jego mieszkańców jest godziną, godzina dniem, a dzień ... bardzo często całym życiem. Tym światem jest zwykła łąka, a bohaterami tego filmu są owady, które całe swe krótkie, a jakże intensywne życie spędzają nierzadko na kilku metrach kwadratowych. Pomimo swej prostej formy, obraz ten przyciąga uwagę, potęgując doznania za pomocą tła, jakie stanowi ujmująca muzyka. Ukazanie życia i codziennych zmagań tych stworzeń, z którymi na co dzień mamy do czynienia obrazuje nam jak bardzo podobne w formie jest ono do naszego.

Godzina i piętnaście minut na nieznanej planecie: Ziemia odkrywana na nowo w mikroskali. Mieszkańcy tej planety to owady i inne żyjątka zamieszkujące trawy i wodę. Krajobraz tworzą niezgłębione lasy trawy, krople rosy, wielkie jak balony... Ziemia, gdzie zwierzęta chodzą po wodzie, spacerują z głowami w dół i bez lęku spadają z wysokości równej stukrotnej długości ich ciała. W tym świecie klepsydra odmierza czas szybciej: jedna godzina to jeden dzień, jeden dzień to pora roku, a pora roku to całe życie. Film jest podróżą do świata insektów. Magiczna kamera sprawia, że widz czuje się zredukowany do rozmiarów owada i tym głębiej zatapia się w niezwykłej, niedostępnej rzeczywistości. Rok przygotowań, trzy lata zdjęć, pół roku montażu i miksowania dźwięku - tak powstał jeden z najbardziej niezwykłych filmów. Nie jest to film dokumentalny. Można go nazwać "naturalną fikcją", przenoszącą widza w pobliski, niewyobrażalny świat. Zwyczajna łąka zamienia się, za sprawą kamery, w rozległy i dziki teren, gdzie możliwa jest każda przygoda. Naturalne zjawiska, takie jak wiatr, deszcz czy zwykłe światło słoneczne mogą w tym świecie stać się prawdziwą katastrofą. Każdy przedmiot jest filmowany z pozycji insekta, każdy najmniejszy detal tego rozległego terenu pełni ważną funkcję w życiu jego mieszkańców.