Wiadomość, że nowemu albumowi Miley towarzyszyć będzie film wizualny, podniosła moje oczekiwania i zaciekawienie przedsięwzięciem. Liczyłem na spójny, koncepcyjny projekt, w którym utwory tworzą narracyjną całość, a obraz filmowy opowiada historię. Niestety, zamiast tego dostajemy zbiór teledysków. Każdy utwór prezentowany jest poniekąd osobno, bez wyraźnego związku z poprzednim czy kolejnym, a całość nie układa się w żadną konkretną opowieść. W dodatku Miley na ekranie ogranicza się głównie do poruszania ustami i prostych, powtarzalnych układów choreograficznych. Owszem, wizualnie film bywa bardzo ładny – fani artystki znajdą tu sporo pięknych, stylizowanych ujęć. Ale przeciętny widz raczej nie znajdzie tu nic dla siebie. Szkoda, bo potencjał był ogromny.
czytaj dalej
