Fakt, że w książce kontekst sytuacyjny każe mi odgadywać emocje jakie drzemią w Lisbeth, a w filmie ma być jak krowie na rowie pokazane, ale nie... po prostu nie przyjmuję Lisbeth, która niemal płacze matce w rękaw.

Dodatkowo mina a'la "wiecznie zdziwiona" u Eriki może doprowadzić do szału. Co prawda była tylko w kilku scenach, ale jakoś wyjątkowo mnie irytowała. Ani ona nie była tam babką z klasą, ani Kalle nie wyglądał na faceta, który miałby tak być szaleńczo rozchwytywany przez kobiety.

Jest jednak jakaś tajemnica, którą rozwija się cienką niteczką, są fajne czb fotografie, chwilami niezłe zdjęcia, ale operator się w sumie nie popisał.

Obejrzałam z ciekawości jak twórca postąpi z wątkami w 2:26 min. I tak sobie porównywałam. Dzieło to nie jest, ale też się od tego nie umiera. Dla ciekawskich.