W przeciwieństwie do poprzednich części serii, ten film faktycznie jest kinem familijnym. Dla dzieci są postaci Minionków i fabuła, dla dorosłych przeznaczone są: historia (czas akcji to lata sześćdziesiąte), nawiązania do tej dekady (np. teoria spiskowa odnośnie lądowania na księżycu), soundtrack (m.in. The Who, The Doors, The Kinks, a nawet "Hair"). Mi się to w tym filmie podoba, ale wierzę, że rodzice, którzy byli na tym w kinie z dzieciakami, to w większości ludzie urodzeni już po 1980 roku i pewnie sporo z nich nic nie zrozumiało z tego filmu :)