Na początku kwietnia 1948 roku wioskę Deir Jassin zaatakowały żydowskie oddziały paramilitarne dokonując masakry arabskich mieszkańców. Nastąpiło to w okresie wzrastających napięć arabsko-żydowskich.
Mieszkająca w Jerozolimie Hind Husseini (Hiam Abbass) w drodze do pracy natyka się na grupę 55 osieroconych dzieci i udziela im schronienia. W ciągu sześciu miesięcy liczba sierot wzrasta do 2 tysięcy. W ten sposób powstaje Instytut Dar Al-Tifel zapewniający edukację sierot i innych dzieci z palestyńskich miast i wsi.
7-letnia Miral trafia do Instytutu po śmierci matki. Wychowywana w miejscu odizolowanym od zewnętrznego świata oraz bezpiecznym od kłopotów i niepokojów, nie jest świadoma tego, co dzieje się za murami Instytutu. Mając 17 lat Miral (Freida Pinto) trafia jako nauczycielka do obozu uchodźców, gdzie uświadamia sobie, jak dramatyczne wydarzenia dzieją się między narodami żydowskim i palestyńskim. Kiedy zakochuje się w Hani, działaczu politycznym, staje się rozdarta pomiędzy walką o przyszłość swego narodu oraz przekonaniem, które wyniosła z Instytutu Mamy Hind, że drogą do pokoju jest edukacja.