A po przeczytaniu spokojnie można go sobie odpuścić. Rzeczą zrozumiałą jest, że techniczną niemożliwością byłoby zawarcie w filmie wszystkich wątków, pomysłów i scen zamieszczonych w książce, jednakże selekcja reżysera w tym przypadku była wyjątkowo niezrozumiała. Uciął najważniejszą i najbardziej przerażającą zarazem w książce scenę z kosiarką, wywalił też parę innych budujących atmosferę paranoicznego strachu motywów (jak np. słodyczowa uczta Annie, śmierć szczura...), a napchał film beznadziejnymi, niepotrzebnymi scenami z życia małżeńskiego dwojga nudnych staruchów wymyślonych na potrzeby filmu. Nie rozumiem zachwytów nad rolą Kathy Bates - fizjonomicznie dobrana była świetnie, ale postać przez nią stworzona nie zrobiła na mnie specjalnego wrażenia, choć pewnie w dużym stopniu okrojona fabuła ograniczała jej ruchy. Film zaledwie poprawny - daleko mu do arcydzieła, jakim była ekranizacja "Carrie" Briana De Palmy.