Beatrix Potter była literackim objawieniem początku XX wieku. W czasach, gdy dobrze urodzone panny miały na względzie jedynie bogate zamążpójście, pisarka stała się symbolem dyskretnego acz stanowczego sprzeciwu wobec konwencji. Jej książki od 100 lat cieszą się niesłabnącym powodzeniem. Potter była również cenioną ilustratorką. Jej prace trafiłyby zapewne do Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego w Kew Gardens, gdyby tylko wyszły spod ręki mężczyzny... W chwili śmierci w 1943 roku, Beatrix Potter była właścicielką znacznych obszarów w Lake District ? Krainie Jezior, które pozostawiła w spadku raczkującej organizacji National Trust, zajmującej się ochroną zabytków i terenów zielonych w Wielkiej Brytanii. Urodzona w 1866 roku w Bolton Gardens w Kensington, pochodziła z rodziny, która w czasie Rewolucji Przemysłowej wzbogaciła się na handlu bawełną i awansowała do nowej klasy ?średniej?. Ojciec Beatrix ? Rupert ? był z wykształcenia prawnikiem, ale całe dnie spędzał w towarzystwie polityków i artystów. Matka, Helen, zajmowała się prowadzeniem domu, nadzorem nad służbą i organizacją podwieczorków, na które zapraszała swoje bliskie przyjaciółki. Podobnie jak jej młodszy brat Bertram, Beatrix przejawiała zamiłowanie do życia na wsi, zwierząt i sztuki. Rodzice często zabierali ją do galerii, zapewnili jej także lekcje rysunku. W rodzinnym domu Potter trzymała po kryjomu króliki, myszy, jaszczurki, traszki, węża, nietoperza i żabę. Z biegiem lat zwierzęta były przedmiotem jej naukowych badań, a także modelami do prac plastycznych. Dorosła Beatrix Potter nie mogła zainteresować kręgów naukowych swoimi pracami. Udało jej się natomiast sprzedać wiele rysunków zwierząt, które później zdobiły ściany prywatnych domów, pojawiły się na pocztówkach i jako ilustracje książek. W 1893 roku Beatrix Potter napisała dla chorej córki swojej przyjaciółki opowieść, która stała się kanwą jej debiutu literackiego ? ?Piotrusia Królika?. Po odrzuceniu książki przez 6 wydawców autorka postanowiła sama zająć się jej publikacją. Jej przyjaciele błyskawicznie wykupili pierwszych 250 egzemplarzy, Potter zmuszona była więc zamówić dodruk. Zachęceni tym sukcesem wydawcy Frederick, Warne & Co., którzy wcześniej odmówili publikacji ?Piotrusia Królika?, przekonali pisarkę do powtórnego zilustrowania bajki i wydali ją w 1902 roku. Książka błyskawicznie osiągnęła status bestsellera, sprzedając się w nakładzie 28 000 egzemplarzy. Kolejnych 7 książek, opatrzonych ilustracjami pisarki, ukazało się w latach 1902-1905, przynosząc wydawnictwu rekordowe zyski. Beatrix zaprzyjaźniła się z rodziną Warne?ów, największą zaś sympatią obdarzyła najmłodszego z braci, Normana, który redagował jej książki. W 1905 roku, pomimo sprzeciwu niechętnych Warne?owi rodziców, przyjęła jego oświadczyny. Kilka tygodni po zaręczynach Norman zmarł na białaczkę. Zdruzgotana Potter poświęciła się pracy w nowo nabytej posiadłości Hill Top w Krainie Jezior, wydając rocznie jeden do dwóch nowych tytułów. W 1913 roku poślubiła prawnika Williama Heelisa. Odtąd coraz więcej czasu poświęcała rolnictwu, hodowli owiec oraz ochronie terenów zielonych. Z pomocą męża wykupywała zagrożone likwidacją farmy. W chwili śmierci w 1943 roku była właścicielką 4 000 akrów gruntów w Krainie Jezior, które przekazała potem towarzystwu National Trust, zajmującemu się pielęgnacją terenów należących do zabytków kultury narodowej. Jej najsłynniejszym darem dla potomnych pozostaje jednak seria 23 bajek o Piotrusiu Króliku.

?Po pierwszej lekturze scenariusza, dokładnie wiedziałam, kim jest Beatrix Potter?, mówi Renee Zellweger, grająca tytułową rolę w filmie Chrisa Noonana. ?Rozumiałam, jaki wpływ wywarło na niej wychowanie i dlaczego nabrała do świata więcej rezerwy, zmagając się z narzucanymi jej ograniczeniami.? Przed zdjęciami aktorka długo studiowała losy swojej postaci, by, jak zaznacza, ?zrozumieć wybory, jakich dokonała?. Reżyser Chris Noonan podkreśla spontaniczność, uderzającą w roli Zellweger. ?Zawsze charakteryzuje ją przekora i oryginalne poczucie humoru. Zagłębiając się w dzieje Beatrix Potter, przekonujemy się, że nie brakowało jej też bezpośredniości i błyskotliwości?. Twórca nie ma wątpliwości, że większość czytelników nie zna szczegółów z życia słynnej pisarki. Twórca otrzymał propozycję nakręcenia ?Miss Potter? wiosną 2004 roku. Studiując jej biografię, nabrał przekonania, że ma do czynienia z nowoczesną kobietą, która dusi się w arystokratycznej elicie przełomu wieków. Sam scenariusz przebył długą drogę na ekran. Jego autor ? Richard Maltby Jr, uhonorowany nagrodą Tony autor musicali ?Fosse? i ?Ring of Fire?, napisał go na początku lat 90. ?Z krótkich opisów na okładkach jej książek, które czytałem swoim dzieciom, dowiedziałem, że po przeniesieniu się do Krainy Jezior porzuciła pisanie książek. To dziwne w przypadku kobiety o tak bujnej wyobraźni?. Scenariusz Maltby?ego zwrócił uwagę producenta Davida Kirschnera, który kolekcjonuje pierwsze wydania dzieł klasyków literatury angielskiej. Wraz ze swoim współpracownikiem Coreyem Sienegą i Davidem Thwaitesem z Phoenix Pictures postanowili pomóc w realizacji projektu, korzystając z przychylności i wsparcia Warne& Co, obecnie działu wydawnictwa Penguin. David Kirschner wspomina, że wybór reżysera filmu ?Miss Potter? podyktowany był nietypowością projektu. ?Połączenie scen aktorskich i animacji, ukazanie wyobraźni Beatrix i bohaterów z punktu widzenia tej wyjątkowej, samotnej, kobiety, wyróżniało tę historię spośród innych romansów epoki wiktoriańskiej?. Gdy producent dowiedział się o zainteresowaniu Chrisa Noonana filmem o Beatrix Potter, doznał olśnienia. ??Babe ? świnkę z klasą? widziałem więcej razy niż on sam! Wiedziałem, że wniesie do tego filmu swoją wrażliwość i elementy fantazyjne, nie popadając w przesadę czy sentymentalizm?. Opinii Kirschnera sekunduje Zellweger: ?Film mógłby opływać lukrem, gdyby reżyser postawił wszystko na melodramat. Z Chrisem Noonanem nie ma takiego ryzyka, reżyser starał się te wątki ledwie zasygnalizować, zależy mu na uczciwym pokazaniu bohaterów. Od bajki woli rzeczywistość?. Jedynym kandydatem do roli ukochanego tytułowej bohaterki, wydawcy Normana Warne?a, był Ewan McGregor. Z Zellweger aktor spotkał się wcześniej na planie ?Do diabła z miłością?. Odtąd oboje poszukiwali kolejnego wspólnego projektu. Reżyser ?Miss Potter? podkreśla, że to urok i temperament McGregora umożliwiły mu wcielenie się w tę postać. ?Ewan postanowił zaakcentować jego nieśmiałość. Na fantastycznej chemii, jaka wytwarza się między nim a Renee Zellweger, opiera się cały film?. Dwukrotnie nominowana do Oscara Emily Watson gra Millie Warne, siostrę Normana i bliską przyjaciółkę Beatrix Potter. ?Miss Potter? to powrót Watson na ekrany po urodzinach jej córki Juliet, która w chwili rozpoczęcia zdjęć miała 5 miesięcy. W rodziców tytułowej bohaterki wcielili się cenieni brytyjscy aktorzy: Barbara Flynn i Bill Patterson, Anton Lesser i Phyllida Law (weteranka angielskiego kina i teatru, matka Emmy Thompson) grają, odpowiednio, starszego brata i matkę Normana Warne?a. Uhonorowany Oscarem scenograf Martin Childs został osobiście zaproszony do współpracy przy ?Miss Potter? przez reżysera Chrisa Noonana. ?Pierwsze, co starałem się zrobić, to nasiąknąć stylem epoki: oglądałem obrazy, poznawałem ówczesne wynalazki techniczne, które mogły się nam przydać?, wspomina Childs. ?Elektryczność powoli trafiała pod strzechy, co pozwoliło nam zmienić wygląd wnętrz. Gdy Beatrix jest dzieckiem dom oświetlają lampy olejne i gazowe, w jej dorosłym życiu zastępuje je światło elektryczne?. Trzykrotnie nagrodzony Oscarem kostiumolog Anthony Powell skorzystał z nieocenionej pomocy jednej z postaci filmu. Projekty strojów w ?Miss Potter? powstały w oparciu o kolekcję zdjęć ojca Beatrix Potter ? Ruperta. ?Podejrzewam, że Beatrix była zdominowana przez rodziców, dopóki nie uzyskała finansowej niezależności. Do tej chwili wszystkie stroje wybierała i kupowała dla niej matka. Sama Beatrix miała w tej kwestii niewiele do powiedzenia, choć już na zdjęciach z wczesnego dzieciństwa widać w jej twarzy wyjątkowe zacięcie. Pozwalała sobą rządzić, ale tylko do pewnego momentu.? ?Ubrania Beatrix charakteryzowała prostota. Miała za nic konwenanse i oczekiwania innych ludzi. Odebrała dobre wychowanie, więc nie ośmieliłaby się pójść do banku czy wydawnictwa w nieładzie, ale nie odpowiadał jej także wygląd jej rówieśniczek?, tłumaczy Powell. ?Podstawą był kontrast między wyglądem Potter a innych kobiet z tej epoki. Na przełom XIX. i XX. wieku przypada rozkwit belle epoque, w modzie panował wówczas przepych zarówno w ubiorach, fryzurach, nakryciach głowy, co staraliśmy się w filmie zaznaczyć?. Powell skorzystał ze zbiorów Johna Brighta i jego firmy Cosprop, dysponującej kolekcją epokowych strojów i ich kopii, których jakość, jak zapewnia sam kostiumolog, nie odbiega w zauważalny sposób od oryginałów. Kolejnym cenionym współpracownikiem Noonana był operator Andrew Dunn, znany z takich dzieł jak ?Szaleństwo króla Jerzego? Nicholasa Hytnera, ?Królowa sceny? Richarda Eyre?a, ?Gosford Park? Roberta Altmana i ?Pani Henderson? Stephena Frearsa. Wybór montażysty Robina Salesa podyktowany był jego bogatym dorobkiem, który obejmuje m.in. ?Topsy Turvy? Mike?a Leigh i ?Johnny English?. Pierwszy klaps na planie ?Miss Potter? padł 7 marca 2006 roku. Zdjęcia początkowo kręcono w Londynie i Home Countries. Martin Childs zadbał o ?postarzenie nawierzchni? w większym nawet stopniu niż nakazywała to wierność realiom historycznym. Scenograf żartobliwie przyznaje, że na tym etapie prac jego zadaniem było odnalezienie tych zakątków stolicy, w których znajdowało się najmniej parkometrów. Większość budynków, które oglądamy w ?Miss Potter?, ma obecnie prywatnych właścicieli, którzy zadbali o ich renowację. I tak The Reform Club stanowi tło dla oświadczyn Normana, a także rozmowy Beatrix z bankierem o możliwości zakupu gruntów w Krainie Jezior. Słynną Bluebell Railway, w której zachowano zabytki z pierwszych lat wieku pary, oglądamy we wzruszającej scenie ostatniego pożegnania bohaterki z narzeczonym przed wyjazdem do Krainy Jezior. Childs wspomina: ?Znaleźliśmy tam wiele pociągów z tego okresu. Filmowaliśmy je w bliskich ujęciach, używając mnóstwo pary, żeby zasłonić widok budynków znajdujących się drugim planie?. W ten sposób twórcy skutecznie stworzyli iluzję, że bohaterowie spotykają się na stacji Euston, gdzie ich pożegnanie faktycznie miało miejsce. Producenci działali w porozumieniu z towarzystwem National Trust, które udostępniło im obiekty w Cumbrii i na Isle of Man. W Osterley House kręcono sceny rozgrywające się w Hyde Parku, sekwencję w galerii, którą odwiedzają Beatrix i Millie oraz podwieczorek, na którym pisarka omawia ze swoim wydawcą, jakie zyski może przynieść publikacja jej książki. Ulica Queen Anne w cieszącym się złą sławą zakątku West London pojawia się w zbliżeniach posiadłości Warne?ów. W ogrodach Kensington-upon-Thames zawarta zostaje przyjaźń między Beatrix i Millie. Najważniejsze sekwencje filmu rozgrywają się jednak w Krainie Jezior i tam właśnie ekipa przeniosła się na 2 tygodnie wieńczące prace nad ?Miss Potter?. Posiadłość autorki Hill Top nie odpowiadała potrzebom filmowców. Zdjęcia kręcono zatem w Yew Tree, który gruntownie wyremontowano. Przed drzwiami wejściowymi dobudowano ganek, a na tyłach kuchni stworzono bogaty ogród. Jak z dumą podkreśla Martin Childs: ?Kraina Jezior spełniła pokładane w niej nadzieje. Słońce także nie zawiodło, oblewając wszystko złocistym światłem. Łatwo było zrozumieć decyzje bohaterki o przeprowadzeniu się do krainy pełnej najpiękniejszych w Anglii jezior i dolin?.

Renne Zellweger o BEATRIX POTTER Aktorkę już na miesiąc przed rozpoczęciem zdjęć pochłonęły studia nad postacią: ?Czułam, że łączy nas silna więź, przywiązałam się zarówno do niej jak i do całej historii. Gdy była dzieckiem, próbowała dostosować się do wizerunku kobiety, jaki miała przyjąć. Każdy z nas może się z tym utożsamić. Za wszelką cenę starała się jednak chronić swoją prywatność i nie ujawniała światu tego, co było dla niej najświętsze?. Tak jak w przypadku Beatrix Potter, Zellweger łączy z Anglią nierozerwalny związek. Aktorkę powszechnie kojarzy się z esencjonalnie brytyjską Bridget Jones, w którą wcieliła się w przebojowych ekranizacjach powieści Helen Fielding. Jej ekranowym partnerem jest jeden z największych gwiazdorów, urodzonych w Wielkiej Brytanii, Ewan McGregor, którego Zellweger sama wytypowała do roli Normana Warne?a po udanej współpracy na planie ?Do diabła z miłością?. Nie milkną spekulacje, dlaczego, pomimo wielkiego sukcesu, Beatrix Potter porzuciła literaturę, aby poświęcić się opiece nad Krainą Jezior. Aktorka ma ten temat własną teorię: ?Jej książki rodziły się za podszeptem wewnętrznego głosu. Najbliżsi określali ją jako pogodną, wiecznie szczęśliwą kobietę. Mówiono, że promieniała radością i zniewalała swoimi błękitnymi oczami. Stopniowo zmieniała swój styl życia, a literatura schodziła w nim na dalszy plan. Świadczyło to o jej rosnącym uczuciu spełnienia, odnalazła bowiem coś nowego, w czym mogła się w pełni zrealizować?. Zellweger podkreśla także, że jej bohaterkę charakteryzowało szereg sprzeczności: ?Była introwertyczką i nie czuła się komfortowo w dużych zbiorowiskach. Jednocześnie była niezwykle asertywna! Trzeba jednak pamiętać, że wiedzę o niej czerpiemy z opisów osób, które były wtedy dziećmi, a więc pamięć o niej mogła ulec zatarciu. Składanie części tej układanki było fascynującym przeżyciem, gdyż nic, co dotyczyło Beatrix Potter, nie wydawało się do końca pewne?. Przypuszczalnie aktorce największą przyjemność na planie ?Miss Potter? sprawiało kręcenie zdjęć w ukochanej przez autorkę Krainie Jezior: ?Łatwo wyczuć spokój, jaki tam znalazła. Miała dostęp do wszystkiego, czego pragnęła, co ją inspirowało. Odnalazła tam kolory, które widzimy w jej obrazach oraz ciszę, pozwalającą skupić się na otoczeniu.? Ewan McGregor o NORMANIE WARNE ?Zabawne, że gdy przyjąłem tę rolę zacząłem wszędzie znajdować książki Beatrix Potter?, wspomina z uśmiechem aktor. ?Moje dzieci mają ich mnóstwo, a ja wcześniej tego nawet nie zauważałem!". O swojej postaci McGregor mówi: ?Był uroczym mężczyzną i wydaje mi się, że w odróżnieniu od swoich braci miał łatwość w nawiązywaniu kontaktu z kobietami. Wiele czasu poświęcał opiece nad niepełnosprawną matką, przebywał też często ze swoją siostrą Amelią?. Norman Warne był w rzeczywistości redaktorem wydawnictwa F. Warne & Co, którym de facto zarządzał. ?W naszym filmie powieść Potter jest jego pierwszym przedsięwzięciem, gdyż wcześniej opiekował się matką. Bracia musieli go uprzedzić, że Potter będzie twardym przeciwnikiem i porządnie go nastraszyli?. Na potrzeby roli Ewan McGregor musiał zapuścić bujne wąsy i wdziać stroje z epoki wiktoriańskiej, które w magazynach Cosprop wyszperał dla niego kostiumolog Anthony Powell: ?Cieszę się, że gram wreszcie dojrzałą postać. Pozwala mi to poszerzyć horyzonty i posłużyć się doświadczeniem, które już zdobyłem.? W przerwie między zdjęciami do kolejnych filmów McGregor poświęca wiele czasu czwórce dzieci i największej pasji, jaką są dla niego motocykle. Jeden z nich nabył w muzeum na Isle of Man, gdzie powstawała ?Miss Potter?. Po zakończeniu zdjęć jak zwykle udał się w kilkudniową wyprawę motocyklową, która, jak przyznaje, pozwala mu powrócić do rzeczywistości. Podobna myśl przyświecała jego słynnej już podróży dookoła świata z przyjacielem Charley?em Boormanem, synem reżysera Johna Boormana, którą relacjonuje w swojej książce i serialu dokumentalnym. Panowie planują obecnie wyruszyć z północnej części Szkocji wzdłuż wybrzeży Afryki aż do Kapsztadu. Jako ambasador UNICEF-u McGregor będzie mógł tym samym nadzorować realizację szeregu projektów tej organizacji. Emily Watson o MILLIE WARNE ?Millie była bardzo bezpośrednią kobietą. Gdy poznała Beatrix Potter, od razu oznajmiła jej, że zostaną przyjaciółkami?, wyjaśnia Emily Watson. ?Podejrzewam, że nie interesowali ją mężczyźni. Przynajmniej przyjęła taką pozę, czego z upływem lat żałowała. Obie pozostały jednak przyjaciółkami do końca swych dni, napisały do siebie niezliczoną ilość listów?. ?Warne?owie byli mniej skostniali i konserwatywni niż Potterowie. Mieli więcej przyjaciół, ich życie kręciło się wokół książek. To dużo pogodniejszy punkt wyjścia dla młodych ludzi.? Rola Millie Warne jest kinowym comebackiem Emily Watson po narodzinach jej uroczej córeczki Juliet. ?Nosiłam piekielnie ciasny gorset, co okazało się zbawienne dla moich kształtów?. Jak większość członków obsady, Watson pamięta, że lektura książek Potter była ważnym elementem jej dzieciństwa. ?Dzięki wydawnictwu F Warne & Co udało mi skompletować wszystkie jej dzieła. Przed rozpoczęciem zdjęć obejrzałam też wystawę jej ilustracji w londyńskiej galerii Dulwich. Były fantastyczne, jej bohaterowie naprawdę potrafią śpiewać? Barbara Flynn o HELEN POTTER ?Helen Potter chce po prostu, żeby jej córka się zmieniła. Pragnie mieć z nią ten sam rodzaj kontaktu, jaki miała ze swoją matką. Chce ją bogato wydać za mąż. Jej własna pozycja była dla niej priorytetem. Lubiła przebywać w doborowym towarzystwie, sprowadziła służbę z północy Anglii, aby urządzać wystawne kolacje. Ruperta Pottera poznała właśnie na północy, w Hyde. Poślubiła go, a jej siostra wyszła za jego brata?. ?Pani Potter była kobietą z klasą i na pewno liczyła na to, że córka stanie się jej oczkiem w głowie. Oczywiście życie potrafi nas nieźle zaskoczyć. Cudowne dziecko okazało się wyjątkową istotą, zainteresowaną badaniem porostów. Beatrix miała wyjątkowy umysł, co Helen wielce frustrowało?. ?Nie chciałam wzbudzać sympatii dla tej postaci. Polubiłam ją, gdyż zachowywała się jak każdy rodzic. Rozumiem ją i cieszę z szansy zagrania tak złożonej bohaterki.? Bill Patterson o RUPERCIE POTTER ?Wykształcił się na prawnika, ale nigdy nie praktykował w swoim zawodzie. Najwięcej uwagi poświęcał fotografii, a u swego zarania, czyli od lat 50. XIX wieku, było to bardzo kosztowne hobby. Poruszał się w kręgach cyganerii. Rzadko zdajemy sobie sprawę z tego, jak wielki wpływ miał wtedy na ludzi kościół. Potterowie byli unitarianami. W odróżnieniu do żony, Rupert był jednak aktywnym wolnomyślicielem?. Aktor zebrał szereg dowodów na to, że ojciec był dumny z osiągnięć Beatrix: ?Jedną z największych zagadek pozostaje pytanie, dlaczego Potter w większym stopniu nie wspierał córki. Na pewno zachęcał ją do rozwijania swoich talentów, ciągle zabierał ją na wystawy. Z jego cennych dzienników wynika, że Potterowie nie wiedli pustego życia?. Według Billa Pattersona sukces Potter był bezprecedensowy: ?Była J.K. Rowling tamtych czasów. Wszyscy kupują jej książki, nawet moi przyjaciele!?. Matyelok Gibbs o PANNIE WIGGIN Jedną z najbardziej tajemniczych postaci ?Miss Potter? jest szara eminencja rodziny pisarki ? panna Wiggin, która pełniła rolę przyzwoitki głównej bohaterki. Wiggin towarzyszy jej w drukarni, gdy wychodzi jej debiutancka książka, siada tuż przy Beatrix, gdy ta rozmawia z Normanem Warne?em w kawiarni, nie odstępuje jej nawet na krok, gdy Potter zaprasza Warne?ów na świąteczną kolację. Aktorka, która wciela się w rolę Wiggin, doskonale wie, jak samodzielnie zbudować postać. Reżyser filmu podkreśla, że w scenariuszu nie było najmniejszych wskazówek jak zagrać Wiggin. ?Zawsze wymyślam losy postaci, w które się wcielam?, tłumaczy Matyelok Gibbs. ?Historię Wiggin pomieściłaby się trzytomowa powieść?. Aktorce szczególnie zależało na tym, żeby widzowie poznali jej bohaterkę jako niemowę, co nie do końca odpowiada prawdzie. ?Wyobraziłam sobie, że Beatrix miała szereg przyzwoitek, ale to Wiggin była najbliższa sukcesu. Podejrzewam, że Wiggin podziwiała Beatrix. Łączyły je dobre relacje, ale żadna nie przyznałaby się do tego?. Podsumowując swoją rolę, Gibbs podkreśla: ?Przychodzi mi na myśl stereotyp starej panny, która albo musi opiekować się rodzicami, albo zmaga się z innymi problemami. Nie chciałam jej ośmieszać, myślę, że jest w niej tyle humoru co tragizmu.? Aktorkę, która oryginalne imię zawdzięcza swojej matce Rosjance, cechuje dość sroga powierzchowność. Gibbs wspomina producenta, który kiedyś szukał w agencji aktorskiej najbardziej ponurej twarzy do swojego nowego filmu: ?Otrzymałam tę rolę z marszu?.

CHRIS NOONAN ? reżyseria Australijczyk, któremu przypisuje się uczynienie świnki supergwiazdą. Jego reżyserski debiut ?Babe ? świnka z klasą? okazał się światowym przebojem i otrzymał szereg nominacji do Oscara. Ojciec Noonana przekonał go do nakręcenia pierwszego filmu krótkometrażowego ?Could It Happen Here?, gdy twórca ?Miss Potter? miał dopiero 16 lat. Film zdobył nagrodę na festiwalu w Sydney i został wyemitowany w australijskiej telewizji, z którą Noonan współpracował jeszcze przy produkcji serialu ?Vietnam?. W 1974 roku był asystentem Petera Weira przy jego kultowym obrazie ?Samochody, które zjadły Paryż?. MIKE MEDAVOY ? produkcja Medavoy przeszedł długą drogę od agenta w wytwórni Universal, niezależnego producenta, szefa International Famous Agency, aż do funkcji wiceprezesa działu produkcji United Artists. Z ramienia tej ostatniej wytwórni wyprodukował ?Lot nad kukułczym gniazdem?, ?Rocky?ego? i ?Annie Hall?. Medavoy był także jednym ze współzałożycieli Orion Pictures. Przyczynił się tym samym do powstania takich filmów jak ?Pluton?, Amadeusz?, ?Robocop?, ?Hannah i jej siostry?, ?Terminator?, ?Tańczący z wilkami? i ?Milczenie owiec?. W Tri-Star nadzorował powstawanie ?Bezsenności w Seattle?, ?Na krawędzi?, ?Fisher Kinga?, ?Wichrów namiętności? i ?Hooka?. 16 spośród wyprodukowanych przez niego filmów uzyskało nominację do Oscara, a 7 otrzymało statuetkę. DAVID KIRSCHNER ? produkcja Jego współpraca z Phoenix Pictures Mike?a Medavoya zaowocowała realizacją ?Miss Potter?, o którą Kirschner zabiegał od ponad dekady. Wraz z Corey Sienegą wyprodukował ?Martian Child? z Johnem Cusackiem, ?Ciekawskiego George?a?, ?Laleczkę Chucky ? następne pokolenie?, ?Narzeczoną laleczki Chucky? i ?Wakacje Waltera?. COREY SIENEGA ? produkcja Karierę rozpoczynała w dziale literackim Susan Smith and Associates oraz firmie założonej przez Meg Ryan ? Fandango Films. Od 1993 roku współpracuje z Davidem Kirschnerem. ARNOLD MESSNER ? produkcja Prezes Phoenix Pictures, założonego z Mike?iem Medavoy?em. Absolwent Harvarda, który stawiał pierwsze kroki w biznesie i prawie w Columbia Pictures Television, Viacom International i Columbia Pictures, której został wiceprezesem w 1987 roku. W 1992 roku przejął nadzór nad międzynarodową dystrybucją filmów Sony Pictures, co jeszcze w tym samym roku zaowocowało dla firmy miliardowym zyskiem. RICHARD MATLEBY ? scenariusz Autor musicali ?Ain?t Misbehavin? i ?Fosse?, laureat nagrody Tony. Od lat 70. współpracuje z cenionym kompozytorem Davidem Shire. Napisał libretto do ?Miss Saigon? z Alainem Boubilem i Claude?em Michelem Schonbergem, a także amerykańskiej wersji ?Song and Dance? Andrew Lloyd Webbera. Jego dodatkowym zajęciem jest układanie krzyżówek dla New Yorkera i magazynu Harper. ANDREW DUNN ? zdjęcia Po ukończeniu Christ College i London Polytechnic Film School przeszedł kręcił filmy dla BBC (?Tumbledown?, ?Na krawędzi mroku? i ?Threads?). Do najważniejszych filmów pełnometrażowych w jego dorobku trzeba zaliczyć: ?Panią Henderson?, ?Królową sceny?, ?Company?, ?Hrabiego Monte Christo?, ?Gosford Park?, ?Długo i szczęśliwie?, ?Czarownice z Salem?, ?Szaleństwa króla Jerzego? . Za zdjęcia do tego ostatniego otrzymał nominację do BAFTY. MARTIN CHILDS ? scenografia Nagrodzony Oscarem za odtworzenie Londynu sprzed 500 lat do filmu ?Zakochany Szekspir? Johna Maddena, wcześniej otrzymał nominację za scenografię do ?Jej Wysokości Pani Brown?. Ostatnio pracował przy ?Kobiecie w błękitnej wodzie? i ?Dziewczynach z kalendarza?. Z wykształcenia jest architektem, doświadczenie scenograficzne zdobywał na planach ?Gry pozorów?, ?Portretu damy? i ?Frankensteina? Kennetha Brannagha. ANTHONY POWELL ? kostiumy Laureat trzech Oscarów za kostiumy do ?Tess?, ?Śmierci na Nilu? i ?Podróży z moją ciotką?, nominowany ponadto trzykrotnie za ?102 dalmatyńczyki?, ?Hooka? i ?Piratów?. Projektował stroje do oper, sztuk teatralnych i musicali na Broadwayu, ostatnio do ?Bulwaru zachodzącego słońca?. Inne znaczące tytuły w jego dorobku kinowym to ?Indiana Jones i Świątynia Zagłady?, ?Indiana Jones i ostatnia krucjata?, ?Ishtar? oraz ?Rewolwer i melonik?. ROBIN SALES ? montaż Doświadczenie zdobyte w latach 80. i 90. w produkcjach telewizyjnych, takich jak ?A Year in Province? pozwoliło mu zadebiutować jako montażysta w 1996 roku filmem ?Swann?. Od tego czasu zmontował ?Jej Wysokość Pani Brown?, ?Topsy Turvy?, ?Johnny English? i ?Wszystko zostaje w rodzinie?. KATIE MELUA ? piosenka ?You Taught Me How to Dance? Urodzona w Gruzji w 1984 roku, w wieku 8 lat przeniosła się do Belfastu. W wieku 15 lat wygrała konkurs telewizyjny. Wykształcenie muzyczne pobierała w British School for Performing Arts, gdzie odkryła takich wykonawców jak Queen, Joni Mitchell, Bob Dylan. W listopadzie 2003 roku wydała debiutancki album ?Call off the Search?, który przez 6 tygodni pozostawał na szczycie brytyjskiej listy przebojów. Jej ostatni album ?Piece by Piece? również trafił na pierwsze miejsce listy sprzedaży, a singiel ?Nine Million Bicycles? nie schodzi z playlist stacji radiowych na całym świecie. W 2005 roku Melua otrzymała 2 nominacje do Brit Awards i została uznana za najlepiej sprzedającą się artystkę w Anglii. Jest ambasadorem organizacji ?Save the Children?. Razem z Band Aid 20 wykonała ?Do They Know It?s Christmas? , a jej cover ?Tears of Heaven? Erica Claptona był jednym z motywów przewodnich akcji na rzecz ofiar tsunami w Azji. Co ciekawe, do Katie Melua należy także jeden z rekordów z księgi Guinessa. Artystka zagrała ?najgłębszy koncert świata? (na platformie wiertniczej na dnie Morza Północnego).