Masahiro Shinoda powiedział kiedyś:

"Muszę podzielić kino światowe na trzy zasadnicze rodzaje. Filmy europejskie oparte są na ludzkiej psychologii, amerykańskie - na akcji i ludzkich potyczkach, oraz japońskie - na okolicznościach. Przedmiotem zainteresowania filmów japońskich jest to, co otacza istotę ludzką. To jest ich podstawowy temat."

To oczywiście mocne generalizowanie, jednak chodzi mi o to, by zwrócić uwagę na trzeci rodzaj kina, który, mam wrażenie, jest często niezauważany. "Mistrz" przypomina mi trochę właśnie owe "kino japońskie", jak też zresztą twórczość samego autora cytatu (tym bardziej, że muzyka przywodzi na myśl Toru Takemitsu, z którym Shinoda zrobił najlepsze dzieła). Trochę inaczej ogląda się takie kino. Nie mam zamiaru nikogo przekonywać do filmu, niemniej radziłbym się zastanowić nad pochopną krytyką:]