,,Punktem wyjścia dla filmu był strach. Prześladują mnie dwa lęki. Pierwszy, że przestanę poznawać moją siostrę, syna lub mamę, bo zmienią się do tego stopnia, że zaczną wyznawać wartości sprzeczne z moimi. Z kolei drugim jest to, że mój kraj Francja popadnie w ekstremizm, przestanie być republiką, systemem demokratycznym. W powieści Laurenta Petitmangina obie te obawy się łączą. Książka opowiada o ojcu, który konfrontuje się z poglądami politycznymi swojego syna, patrzy, jak jego dziecko osuwa się w świat przemocy" - podkreśla reżyserka Delphine Coulin. JEDNAK TO LATA 50-TE WE FRANCJI. WOJNA W ALGIERII I INDOCHINACH. DOMOKRACJA WTEDY RZECZYWISCIE MOGŁA UPAŚĆ WE FRANCJI. TYLKO, ŻEBY WYDUTKAĆ Z RYWALIZACJI WYBORCZEJ KOMUNISTÓW STWORZYLI WTEDY ORDYNACJĘ, KTÓRA UNIEMOŻLIWIA STWORZENIE TRWAŁEGO RZĄDU. DZIŚ MAMY 8 WRZEŚNIA 2025. LOS RZĄDU PREMIERA Françoisa Bayrou JEST JUŻ POLICZONY. ALE CO PO NIM? NIKT NIE ZBUDUJE TRWAŁEGO RZĄDU. NO TO MOŻE NOWE WYBORY? LITOŚCI, ZNÓW! PRZECIEŻ FIRCYK MAKARON JUŻ JEDNE PRZEDTERMINOWE ZARZĄDZIŁ. TERAZ ZNOWU KOLEJNE. BO WINNA JEST ORDYNACJA WYBORCZA. FRANCUZI JUŻ NIE CHCĄ GŁOSOWAĆ, BO WIEDZĄ ŻE TO NIC NIE ZMIENI.