Film jest przerażający. Drugi raz go oglądam. Trudno odbierać go z jednej płaszczyzny emocjonalnej. Autorzy troszkę pożerowali na tragedii tych osób, mam na myśli umieszczenie kamery fotografującej most. Z drugiej strony film jest ważny bo pokazuje chorobę 21 wieku, czyli depresję w sposób szalenie efektowny. Natomiast co mnie martwi, to fakt pogodzenia się z losami bohaterów, wypowiedzi rodziców i przyjaciół każą myśleć, że 'takie było ich przeznaczenie' 'tak musiało być i nic i nikt tego procesu nie mógł powstrzymać' co dla mnie jest bzdurą. Dokument bardzo dołuje i pesymistycznie nastawia do życia, nawet nie stara się pokazać lub nakierować odbiorcę na drogę wyjścia z takiej sytuacji, gdzie wątek metafizyczny ? Żadna z ofiar zapewne nawet nie próbowała skontaktować się z duchownymi. A leki, szpitale, kilku przyjaciół to tylko chwilowa pomoc i widać jak mało skuteczna w przypadkach psychicznych, egzystencjalnych problemów.

dokładnie mam te same przeżycia, rzadko kiedy ogląda się taki dokument który dosłownie od początku do końca wbija w fotel, no i jeszcze do tego ta spokojna muzyka. 3 dni po seansie jeszcze rozmyślałem o tym, jednym słowem masakra, jak dla mnie zasłużone 9/10. pozdrawiam