O filmach Lyncha można mówić wiele i w nieskończoność. Film ma absolutnie genialny klimat, groza, niepokój, niepewność towarzyszą nam przez cały czas nawet w czasie scen komediowych. Gra aktorska wyśmienita i jeden z głównych bohaterów filmu - muzyka spisała się wypaniale. Co do interpretacji filmu to mam parę koncepcji, wszystkie do obalenia lub rozwinięcia. Scena z wypadu i ostania scena z blondynką są spowite w chmurach jak w teatrze iluzji. Diane umiera a Camila traci pamięć. Czyli powstają z prochu i następuję zamiana miejsc. Betty jaby włada Ritą, odróżnieniu od poprzedniej sytuacji. Z drugiej strony może Betty nie ma, bo czemu Rita zakłada bolnd perukę i zabiera ową Betty do teatru Iluzji. Betty również nie ma w kulminacyjnym momencie, otwierania szkatułki. Nie wiem na razie są to zarysy koncepcji które muszę dopracować lub odrzucić. Choć sądzę, że duże znaczenie ma owy teatr, "nie ma orkiestry wszystko jest nagrane" - może to oznacza teatr życia, gdzie nadgórny niewidoczny wydaje polecenia i rozkazy.