Nie zgadzam się z tymi ,którzy uważają nowy film geniusza niekomercyjnego kina za powtórkę Zagubionej autostrady.Owszem ,obydwa filmy są mroczne i niezrozumiałe(jak zresztą prawie wszystko ,co nakręcił niezrównqany mistrz D.,ale zasadniczo się od siebie różnią!!Tematem obydwu filmów są jak wiadomo dwie osoby tej samej płci zamieniające się tożsamościami ,z tym że mamy tu do czynienia z dwiema zupełnie innymi rzeczami:panowie z Lost highway miotają się w bezsilności przez cały film nie spotykając się ani razu natomiast blondwłosa piękność z początku wydaje się być w pełni normalną ,zadowoloną z życia osobą ,lecz z czasem zamienia się w znerwicowaną ,niezrównoważoną histeryczkę.Co innego Rita,ta znów z biegiem czasu staje się inną kobietą:spokojna ,pewna siebie opanowana.Przyznaję ,do podobieństw można zaliczyć kowboja i człowieka z bladą twarzą ,którzy w obydwu filmach wygłaszali jakieś skomplikowane prawdy glownym bohaterom(choć tutaj Mistrz się nie popisał:podobnego kowboja widzieliśmy w Big Lebowskim braci Coen)Ale ogólnie naprawdę polecam Mulholland wszystkim ,którzy szukają w kinie sporej dawki tajemniczości.