Przepraszam za mylną pisownię. Cosette, o ile zauważyłam i pewnie jeszcze gdzieś czai się byk:p

Ja ci powiem tyle, że powieść jest znacznie lepsza. O ile pierwszy tom jest dość wierny to drugi jest zupełnie zmieniony, Wycięto połowę postaci, o wydarzeniach nie wspominając. Prawdopodobnie gdybym nie czytała wcześniej książki nie miałabym zarzutów do filmy, ale tak... jetsem zawiedziona

Witam.
Tak się składa, że też ją czytałam. Tak:), zdarza się, że inni też czytają książki.
Zdaję sobie sprawę ze zmian, czy różnicy, ale po pierwsze, żeby oddać całą książkę, trzeba by filmu trwającego pewnie cały dzień, po drugie chętnego aby wydać na to pieniądze, a po trzecie, ja nie jestem zwolenniczką wiernego oddawania książki. To bardzo zawęża widzenie, kiedy skupiamy się na różnicach, a nie patrzymy "po prostu". To tak, jakby oczekiwać, żeby syn był taki sam jak ojciec i tylko tak go postrzegać, przez ten pryzmat. Ja bardzo lubię wprowadzanie zmian, budowanie "na książce", można wtedy zrobić coś jeszcze ciekawszego, wprowadzić inne rozwiązania, zainspirowane tekstem, ale nie tożsame.
Otwartość przede wszystkim.

Ps.: Najlepszy jest oczywiście Rush, no i Neeson ok.

Jestem zawiedziony. Cały sens "Nędzników" został wypaczony. Postacie i
wątki zostały przeinaczone. Jedyny plus to rola Javerta.

Słabo pamiętam ten film. Oglądałam go mając jakieś jedenaście lat i pamiętam, że zrobił na mnie duże wrażenie. Cztery lata później przeczytałam książkę, no i faktycznie, film ma z nią niewiele wspólnego. Książka wspaniała. Ale film też wspominam dobrze :)