Nie został dobrze odegrany, powieść, skądinąd autobiograficzna, jest swietna, i zakończenie zupełnie inne, a tu płaskie i takie, żeby wycisnąć jakąś łezkę chyba od publiczności. Oryginał dział się na samym początku lat 90, więc nie było i Fukushimy i Rinri nie ożenił si,ę z jakąś Francuzką za jej plecami ot tak. Ich historia miłosna została w filmie tak spłycona, że aż się można zezłościć, jeśli się czytało i polubiło oryginał.

Tak właśnie mi się wydawało. Cóż, widzę, że nie pozostaje mi nic innego jak przeczytać książkę, wydaje się ciekawa. :)

Zdecydowanie i gorąco polecam, jest też 'kontynuacja' (napisana i opublikowana wcześniej, ale chronologicznie dzieje się w tym samym czasie, kiedy Amelie pracuje w japonskiej korporacji)- równie swietna. :) I film oparty na tej drugiej książce - Stupeurs et Tremblements- jest naprawdę dobry i oddaje ducha oryginału.