Nie ma jakiejś takiej "iskry", akcji, jakichś niespodziewanych sytuacji. Takie to wszystko mdłe. Spodziewałem się błyskotliwych dialogów, a tu dialogów praktycznie nie ma, bohaterowie nie wchodzą ze sobą praktycznie w interakcje tylko wygłaszają długie mowy, zazwyczaj ciekawym językiem ale o niczym (ta konwencja miała chyba być głównym elementem humorystycznym). One są dobrze zagrane, ale to nie stanowi spójnej całości.

Ale rażą też bardzo te czarno-białe zdjęcia. Zastanawiam się, po co w XXI wieku kręci się jeszcze czarno-białe filmy i po co psuć w ten sposób efekt. Byłem wiele razy w Łodzi i wielu widzów zna okolice, w których był kręcony ten film, z innych filmów, chodziażby z "Komisarza Aleksa" (tam gdzie ta charakterystyczna remiza strażacka): dużo zieleni, czerwona cegła nieotynkowanych fabryk i te pałace (jeden widać od zewnątrz, wnętrza są z podobno z innego, ale nie byłem tam to nie wiem dokładnie). To jest duży atut i potencjał, a ja lubię filmach piękne zdjęcia. A tu tego nie w ogóle widać, mógłby się rozgrywać zupełnie gdzie indziej i nie widać by było różnicy.