Ciekawy film z fajnym pomysłem, który jednak nie ustrzegł się błędów.

Podobał mi się klimat "Mute Witness". Mimo wielu akcentów humorystycznych i tak jest naprawdę mrocznie. Atmosfera zagrożenia, osaczenia jest wyraźnie odczuwalna. Przede wszystkim w pierwszych kilkudziesięciu minutach filmu, które moim zdaniem były najlepsze w całej tej produkcji. Mam na myśli pierwszą ucieczkę naszej niemej bohaterki z wrogiego budynku. Fakt, że ostatecznie pozwala jej uciec seria wyjątkowo sprzyjających okoliczności, ale w tego typu filmach zwykle przymykam na to oko. W całym zaś filmie moim zdaniem bardzo sprawdza się obecność rosyjskich i niemieckich bohaterów, którzy tworzą tutaj wyjątkowo ciekawy, mroczny, brudny klimat.

Przyznam, że na początku (a raczej podczas pierwszych odwiedzin policji) oczekiwałem, że film okaże się być taki trochę "Screamopodobny" i reżyser zaoferuje nam tutaj zgadywankę w stylu: czy niema bohaterka faktycznie widziała morderstwo, czy były to jednak jakieś filmowe efekty specjalne. Ale to się jednak bardzo szybko rozstrzygnęło na korzyść tej pierwszej opcji.

Zakończenie może wydawać się nieco zaskakujące, ale nie dla mnie - dość szybko zorientowałem się, że ta jedna konkretna postać z ostatnich kilkudziesięciu minut filmu okaże się pozytywną.

Niestety, w pewnym momencie film zaczyna w pewien sposób nużyć. Autorzy zwyczajnie rzecz biorąc przesadzili z wszystkimi tymi zwrotami akcji, od których zaczyna dosłownie boleć głowa. No dobra, może nie jest z tym aż tak źle. Ale po prostu bardzo żałuję, że druga połowa filmu tak odstaje od pierwszej. Co za dużo to nie zdrowo. Film zmierzał w ciekawym kierunku, a tu nagle zostajemy raczeni ekspresowym tempem akcji i co najważniejsze - kosztem klimatu. Akcja coraz bardziej zaczyna tracić na realizmie. Szkoda.

Niemniej, "Mute Witness" uważam za wciąż dobry film, który całkiem pozytywnie wyróżnia się na tle horrorów z tamtych, konkretnych lat. Czuć pewną świeżość i można się miło oderwać od typowej papki dla mas.

Moja ocena: 7/10.