Pereda opowiada o mieszkającym na wybrzeżu starym człowieku, który traci wszystko, co posiadał - nędzny dach nad głową. Naturalistyczna surowość życia bohatera towarzyszy jego stopniowemu zapadaniu się w przeszłość. Decyzja sądu niszczy jego piękną, spokojną samotność i w obliczu tragedii skłania go do emigracji z rzeczywistości w sen. Rolę naturszczyka z Oaxaca przejmuje Gabino Rodríguez, będąc uosobieniem jego młodości i nadziei, odrobiny sensu pozwalającej dalej żyć, wsparcia w wędrówce ku śmierci. Nieobecni są wśród nas - przekonuje Pereda - uwalniając swojego bohatera spod władzy czasu.