W porównaniu do ostatnich "hitów" i Najemnika (Mercenary for Justice), całkiem niezły. Normą jest już, że Seagal praktycznie nie walczy, tylko strzela, ale były tu 4 (jeśli dobrze liczę) walki. Szybkie, jak zwykle, w tych nowych filmach, ale przynajmniej DOBRZE ZMONTOWANE. Widać, co Seagal robi i to się liczy. Poza tym fabuła na początku nieco cierpka i niejasna, rozkręca się z czasem i powiem szczerze, że podała mi się. Ale największe wrażenie wywarła na mnie mała dziewczynka, grająca jego córkę i muzyka. TAK MUZYKA! Widziałem wszystkie filmy Seagala i myślę, że nie będzie przesadą jeśli powiem, że jest to jeden z najlepszych soundtracków do filmów z jego udziałem. Utwory są klimatyczne, znakomicie dobrane i komponują się z sytuacją. Nie znam wprawdzie tego kompozytora (Barry Taylor), ale nie omieszkam, posłuchać innych jego kompozycji.
Natomiast dwie rzeczy, które mnie denerwują, choć oglądając najnowsze produkcje Seagala, można było się do tego przyzwyczaić, to MNOGOŚĆ DIALOGÓW (film jak zwykle przegadany, choć akcji też jest sporo) i Seagal walczący w stylu Tai Chi. No, sorki, ale jakie Seagal ma pojęcie o chińskich sztukach walki, potocznie nazywanych w Europie KUNG-FU? Nie wiem, ale sądzę, że lepiej by było, żeby trzymał się aikido i ju-jutsu, na których się zna.
Niemniej jednak, nie żałuję, że obejrzałem ten film. Za całokształt i za muzykę zwłaszcza ma u mnie 6/10, więc nie najgorzej.