Film widziałam chyba w lipcu rok temu w małym kinie. Na seansie pojawiło się 5 osób, dwie pary i niska staruszka. Cicho i chłodno w kinie, ze nie słychać było spływających po twarzy łez. Film może nie wzbudził zainteresowania szerszej widowni a szkoda, jednak na długo pozostaje w
pamięci tych co go widzieli. Piękny, dramatyczny a zarazem cieply...
włoski. Nie jest to film po obejrzeniu którego mamy ochotę na kręgle, raczej na spacer i ciszę. Do głowy przychodzi tez lekkie skojarzenie z
Saturno Contro.

Film zaczyna się i rozwija się w sposób ciekawy. Później fabuła grzęźnie i staje się dość mocno przekombinowana, niektóre wątki są kontynuowane w sposób wręcz wymuszony.
SPOILER. Fakt, że "łysy" przeżył, wrócił, namieszał i jeszcze powtórnie dał się zabić. dla mnie był mało przekonywujący.
Historia "babci" która spada ze schodów a później odzyskuje przytomność, wątek wręcz naiwny, mający na siłę wzbudzić sprzeczne uczucia względem głównej bohaterki. SPOILER.
Pomysł na film, montaż obrazu bardzo fajny. Realizacja całości, pozostawia niedosyt.