Najlepiej wszystkich wgnieść w ziemię!!!
Po pierwsze: to że ktoś ma inny gust niż TY, nie oznacza to że musisz komuś cisnąć.
Po drugie i najważniejsze... film oceniam jako całość nie tylko scenariusz i reżyseria... zdjęcia, muzyka, gra aktorska, scenografia, itd.
Kilku rzeczy w tym filmie zabrakło żeby mówić o nim dobrze!!! Jak Trier chce to niech pisze książki (tutaj lepiej byłoby dla "nimfomanki") a nie robi takie gnioty! Po prostu gniot!!! Znam dużo filmów zaczynając od narodzin kinematografii, również cały Trier i przepraszam ale ten film wypada bardzo słabo.

Najlepiej wszystkich wgnieść w ziemię!!! Na pewno nie wszystkich !!! Nie jestem trollem.

Nie wiem dlaczego akurat Ciebie tak to dotknęło . Zawsz e twierdziłem i będę się teg o trzymał że prawdziwe życie nie toczy się w głównym nurcie a na uboczu... w meandrach....... jeśli mogę użyc takiego sformułowania. W kwestii samego filmu a konkretnie gry aktorskiej uważam że Skarsgard , Uma Thurman , Gainsbourg jak i inn i aktorzy zagral i naprawde na wysokim poziomie

Puentą mojej wypowiedzi niech będzie to że na pewno wybitny artysta jakim jest Lars von Trier zawsze potrafi wywołac skrajne emocje a tym samym pobudzic do dyskusji. I to też jest magik skandynawskiego kina. Pozdrawiam tych za i przeciw !

Pisze na raty ponieważ całośc mi nie wchodzi.

a tam, gadanie...Uwielbiam Triera, ale to nie znaczy, ze mam sie spuszczac nad kazdym jego filmem. Nie ma rezyserow, ktorzy robia same dobre filmy. Ten film to wydmuszka. Przerost formy nad trescia.

Film świetny. Właściwie bezpośrednia kontynuacja konceptu Dogville.
Nie jest to opowieść o prawdziwych epizodach z życia nimfomanki ale opowieść po prostu, mająca na celu obnażenie hipokryzji Seligmana, co wielokrotnie powiedziane jest niemal wprost.
Każda z historii jest na tyle nieprawdopodobna, że Seligman - Człowiek Książki - mógłby (ale tak się nie dzieje) bez trudu załapać, że rzecz jest ustawiona i przyjdzie mu wysłuchać ostatniej "książki" przed wymierzeniem wyroku śmierci.
Być może jedyną prawdą o Joe jest tylko to, że zabijanie nie sprawia jej trudności...
Joe cały czas zgrywa się i prowokuje.
Posuwa się na tyle daleko, że nazywa Seligmana przyjacielem. Mówi to bez drgnięcia powieką.
A łatwo się na to nabrać, jeżeli jej opowieść traktuje się dosłownie.
A tak naiwniaczek Seligman właśnie ją traktuje, jak i prawdopodobnie większość widzów.
Wyraźnym naprowadzeniem, że Joe jest mistrzem snucia zmyślonych na poczekaniu opowieści, jak że opowieści jej obliczone są na oczekiwany przez nią efekt, widać chociażby ze sceny z krypto-pedofilem. Jednak Seligman najwyraźniej nie chwyta prowokacji Joe, jednej - co tu dużo mówić - z licznych.
Film - jak się okazuje - do wielokrotnego oglądania. Jak zresztą Dogville też.