Tytuł może przywodzić na myśl włoskie gialli i jako duński odpowiednik takiego kina film ten właśnie reklamowano. Jednak jak to często bywa stosowanie tego terminu jest tu nadużyciem. Historię w sumie można było opowiedzieć w stylu giallo, gry y tylko napisać inaczej scenariusz i inaczej ten film wyreżyserować. Mamy tu mordercę, którego twarz znamy już od pierwszej sceny, a motywy poznajemy w połowie filmu. Mamy morderstwa przy pomocy broni palnej, niezbyt wciągające śledztwo policji (wiemy więcej od nich) i szczyptę drętwego humoru. Mimo to film nie jest zły, wyreżyserowano go dość starannie, muzyka była nawet niezła (choć z czasem stała się monotonna) a do aktorstwa i aspektów technicznych przyczepić się nie mogę. Mimo to ciężko polecić mi film tego typu, gdy nie ma w nim ani intrygującej zagadki, ani suspensu.