"...Niedaleko nas jest bezkresne morze, niewidoczne ale nie ukryte.
Nie można o nim mówić.
A mimo to jest grzechem i wyrazem niewdzięczności o tym nie mówić..." RUMI

Eliseo Subiela zabiera nas do Buenos Aires, w uspaną i spowitą słońcem otoczoną piękną architekturą dzielnicą, przepiękne długie ujęcia fragmentów architektury, motyw martwych mężczyzn siedzących pod bramą cmentarza wprowadza metafizyczny element.
Eloy, młody chłopak to niezwykła postać, spotkać możemy go na szczudłach o wschodzie słońca, jeździ rowerem z przyczepka i przewozi figury na nagrobki, reklamuje pierogi i w takim zabawnym przebraniu przechadza się po mieście.
Po śmierci ojca zaczyna lunatykować i dzięki temu poznaje Elvirę....
Elvira mieszka w Hiszpanii a teraz spędza wakacje u babci.
Znajomość tych dwojga to subtelna, intymna, mistyczna odyseja w arkana erotyki w które wprowadzi doświadczona dziewczyna chłopaka. Zmysłowość, pożądanie, piękne nazewnictwo pozycji, uczenie się siebie i poznawanie, ilość pchnięć pomiędzy 80-100 powoduje halucynogenne przemieszczanie się np. Wenecja, Sewilla...
Świetne aktorstwo, wabiąca muzyka, kuszący obraz miłości....