1.3 kilometra? Nie mieliście jeszcze mnożenia na matematyce?

Fakt - jedynie 130m. - troche ponad. Wkradł się błąd, za co szczerze przepraszam i obiecują poprawę.

Przyjmujemy Twoje szczere przeprosiny i będziemy obserwować Twoją poprawę.

Jeden łokieć to 44,5 cm, czyli centymetrów. Arka miała 300łokci długości czyli 300 X 44,5cm co daje 1333m! czyli 1,3 KM.

Naucz się liczyć człowieku. 300 x 44,5 cm co daje 13 350 cm a więc 133,5 metra.

Tutaj pokutuje błąd w tłumaczeniu. Słowo, którego użyto w oryginale to RODZAJ, nie gatunek. znacznie to zmniejsza liczbę zwierzaków. Poprawne tłumaczenie można znaleźć w większości przekładów poza leciwą tysiąclatką.

Aha. Czyli wzięli mniej zwierząt niż jest obecnie na Ziemi?

Tak, z psowatych mogli wziąć np. wilka, a potem jedne z nich zdziczały, inne zostały oswojone itd.

kocham Cię

za to Twoje japońskie bajeczki są tak realistyczne, że aż wręcz. Nie przyszło Ci do głowy że film jak i cała historia to metafora?

"wg. badań - w tamtych czasach byłą powódź, ale obejmująca tylko niewielką część lądu"

Co to za nonsens? W jakich 'tamtych czasach'? Gdzie? O co chodzi? O czym Ty piszesz? Biblijny Potop to wydarzenie mityczne.

Tak bardzo mityczne, że wszystkie kultury mają wzmianki o globalnym potopie od Ameryki po Oceanię.

Jesteś w stanie wymienić jakieś źródła pisane tych "wszystkich kultur", pochodzące spoza Mezopotamii i Palestyny?

http://pl.wikipedia.org/wiki/Potop

Oczywiście większość z tych kultur była niepiśmienna, więc przekazy są w podaniach słownych. Zresztą większość źródeł pisanych ze starożytności najpierw było podaniami, a po kilku pokoleniach je spisywano. Ludzi mieli wtedy znacznie lepiej wyćwiczoną pamięć do takich rzeczy niż teraz, właśnie przez brak pisma. Zresztą zawsze był ktoś we wspólnocie co miał obowiązek pamiętać.

Oczywiście że Sumerowie byli piśmienni a to oni utrwalili topos potopu jako element kosmogonii. Potop został opisany, o ile się nie mylę, piszę z pamięci, w "Sadze o Gilgameszu". Noe był Sumerem i nazywał się Utnapisztim:)
Państwo Sumerów położone było między dwiema wielkimi rzekami: Eufratem i Tygrysem. Potopy, dla ludzi żyjących na niewielkim obszarze, były, może nie codziennością, ale stałym elementem życia. Nie trudno zgadnąć, że niektóre mogły przybrać rozmiar lokalnych kataklizmów.

Odnośnie potopu, wcale nie był ani mitycznym ani lokalnym wydarzeniem. Można znaleźć kilka dowodów na poparcie tej tezy:

- Około 12000 - 10000 BC miały miejsce zmiany klimatyczne, które skutkowały między innymi podniesieniem się poziomu wód (http://en.wikipedia.org/wiki/Allerod_oscillation)

- U wybrzeży praktycznie wszystkich kontynentów można znaleźć zatopione ruiny miast oraz megalityczne konstrukcje, co świadczy o tym, że kiedy je budowano poziom wód był znacznie niższy, przykładowo : Kuba (http://en.wikipedia.org/wiki/Cuban_underwater_city), Yonaguni (http://pl.wikipedia.org/wiki/Monumenty_Yonaguni), kamienne kręgi we Francji (http://www.atlantisquest.com/Carnac.html), które częściowo znajdują się pod wodą, artefakty (http://worldnewsdailyreport.com/mysterious-antique-sphinx-discovered-in-the-bah amas/). To tylko przykłady. Zatopionych ruin jest więcej.

- mity na temat potopu pochodzą z całego świata, nie tylko z rejonu Mezopotamii oraz Palestyny:
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_flood_myths (lista niewielkiej części mitów o tej tematyce).

Wszystkie duże starożytne cywilizacje rozwijały się nad wielkimi rzekami, co miało zalety (nawadnianie pól uprawnych) i wady (powodzie). Większość wymienionych w Wikipedii relacji to przekształcenia sumeryjskiego mitu.