Pierwszy film niemy jaki w życiu oglądałem :) . Ależ to była przygoda, móc zobaczyć jak dawniej wyglądało kino. Takich rzeczy się nie zapomina! Dla widza przyzwyczajonego do współczesnych produkcji Nosferatu (bądź jakikolwiek film niemy oglądany po raz pierwszy) może być nie lada szokiem. Wszak nie uświadczymy tu efektów specjalnych, obraz jest czarno-biały (albo pseudo-kolorowy, zważywszy od wersji na jaką natrafimy), a aktorzy nic nie mówią. Dlatego jeśli nie podejdzie nam pierwszy oglądany silent movie należy obejrzeć go ponownie. Za drugim razem już wiemy jak mamy nastawić się do takiej produkcji. Wtedy można już w pełni sycić się klimatem wylewającym się z ekranu. Staroświecka scenografia i efekty specjalne oraz przesadzona, nieco groteskowa gra aktorów. Wszystko tak bardzo inne od tego co widujemy na naszych ekranach na co dzień, ale te elementy idealnie ukazują nam piękno dawnego kina. Poza klimatem na największe brawa zasługuje oczywiście Max Schreck wcielający się w tytułowego bohatera. Nic dziwnego, że widzowie uważali go za prawdziwego wampira - tak doskonale odegrał swoją rolę!

Nosferatu, eine Symphonie des Grauens to klasyka i kamień milowy w przypadku horrorów. Prawdziwa SZTUKA. Każdy miłośnik kina powinien go obejrzeć. Warto znać takie wiekowe produkcje. Dzisiaj mogą one w oczach niektórych sprawiać wrażenie trudnych w odbiorze i z początku nieco odpychających ramot, ale warto dać im szansę i zapoznać się z nimi. W końcu gdyby nie filmy nieme nie byłoby wielu cenionych dzisiaj kultowych produkcji, które to właśnie z takich hitów jak Nosferatu czerpały swe inspiracje.