oglądało mi się go o wiele lepiej niż Prometeusza. Między innymi dlatego, że Obcy: Przymierze nie próbuje aż tak bardzo jak Prometeusz być czymś więcej niż prostym horrorem. Jasne, zadaje ważne pytania, ale szybko schodzą na dalszy plan. Za to na pierwszy wysuwa się prościutka fabuła horroru z potworem na wolności. A jako taki slasher w stylu serii Piątek Trzynastego nowy Obcy sprawdza się całkiem nieźle. Bohaterowie często zachowują się nieco idiotycznie, dziury fabularne występują obficie, a sami bohaterowie to raczej ofiary, a nie stuprocentowi bohaterowie. Jeśli ktoś jest w stanie przyjąć taką konwencję to będzie się nieźle bawił. Jeśli liczy na coś więcej to bardzo się zawiedzie.