Katharine Hepburn była brana pod uwagę przy dopieraniu obsady do orginalnego brodwey'owskiego przedstawienia 'Stage Door', ale producent Leland Hayward, najprawdopodobniej zazdrosny o jej głęboką przyjaźń z Johnem Fordem, dał rolę Margaret Sullavan. Po pewnym czasie Hayward poślubił aktorkę. Gdy powstawała filmowa wersja sztuki to Sullavan była barna pod uwagę jako odtwórczyni głównej roli, niestety w tym czasie była w ciąży z ich pierwszym dzieckiem.
Postać Adolphe'ego Menjou'a nie występowała w orginalnej sztuce teatralnej.
Ann Miller, która miała tylko 14 lat podczas castingu do filmu, zapewniła sobie rolę dzięki sfałszowaniu daty urodzenia.
To, jak bardzo zmieniono scenariusz filmu w porównaniu do oryginalnej wersji sztuki tak zasmuciło jej autora, George'a S. Kaufmana, że ironizował, iż tytuł filmu powinien brzmieć nie "Stage Door", a "Screen Door".
Sławny cytat, który wypowiada Katharine Hepburn ("The calla lilies are in bloom again..."), zaczerpnięto ze sztuki "The Lake". Jak na ironię, Hepburn grała na Broadwayu w tej właśnie sztuce i była to jedna z największych porażek w jej karierze. Krytyk teatralny, Dorothy Parker, słusznie zrecenzowała grę Katharine w tej sztuce jako "ograniczenie gamy emocji od A do B".