źródło http://www.chasingthefrog.com/reelfaces/conjuring.php

- Jak długo rodzina Perron’ów mieszkała w Rhode Island?
Prawdziwa rodzina mieszkała na farmie jakieś dziesięć lat. Znajdujący się w małym miasteczku Harrisville na Rhode Island dom nabyli Roger Perron i jego żona Carolyn zimą 1970 roku. 200 arowa posiadłość oferowała nie małą przestrzeń dla ich pięciu dorastających córek: Andrei, Nancy, Christine, Cynthi i April. Wyprowadzili się w czerwcu 1980 roku.

- Czy Lorraine Warren i prawdziwa rodzina Perron’ów wspierała produkcję filmu?
Tak. Nasze badania nad filmem dowodzą, że badaczka zjawisk paranormalnych Lorraine Warren występowała w roli konsultantki dla reżysera James’a Wan’a oraz aktorów. Film sam w sobie jest w większości inspirowany dokumentami i nagraniami jej i męża Eda, na których zarejestrowano dowody nawiedzeń rodziny Perronów z 1970 roku.
Rodzina Perronów również pomogła przy produkcji filmu, Andrea Perron (jedna z córek) również otrzymała wsparcie rodziny podczas pisania książki pt. House of Darkness House of Light, wydanej w 2011 roku opowiadającej o własnych przeżyciach. Andrea najchętniej opowiadała o swoich doświadczeniach kiedy jej siostra Christine niechętnie wspominała tamte wydarzenia.

- Kim była prawdziwa Bathsheba Sherman?
Najbardziej prześladującym duchem w filmie jest Bathsheba Sherman urodzona jako Bathsheba Thayer na Rhode Island w 1812 roku. Wyszła za rok starszego znajomego z Rhode Island Judsona Shermana w Thompson, Connecticut 10 Marca 1844 roku. Małżeństwo pobłogosławił Vernon Stiles, miejscowego Sędziego Pokoju. Bathsheba pełniła rolę gospodyni domowej podczas gdy jej mąż Judson pracował jako rolnik na ich ziemi. Bathshebie i Judonowi urodził się syn, Herbert L. Sherman, kiedy Bathsheba miała około 37 lat w Marcu 1849 roku. Możliwe, że mieli jeszcze trójkę dzieci, ale żadne z nich nie dożyło siódmego roku życia, chociaż żadne zapisy audio nie zostały odnalezione by potwierdzić tę tezę. Rodzina też często zatrudniała zagranicznych emigrantów do pomocy na farmie.

- Czy istnieje jakakolwiek fotografia Bathsheby?
Jedynym zdjęciem, które może przedstawiać czarownicę jest to http://www.chasingthefrog.com/reelfaces/conjuring-farmhouse.... . Prawdziwa Bathsheba, która mieszkała w sąsiedztwie Shermanów, była wtedy we wczesnych latach siedemdziesiątych jeśli nie już martwa, ponieważ zmarła wiosną 1885 roku.
Różne filmy promujące książkę Andrei Perron zawierają zdjęcie domu na farmie, powiększając postać kobiety stojącej po środku która rzekomo mogłaby być Bathshebą. To prawdopodobnie nic więcej niż taktyka stosowana do promowania książki, my nie znaleźliśmy żadnych dowodów na to, że kobieta jest Bathshebą. Co więcej, fakt, że kobieta nosi maskę niewątpliwie dodaje dreszczyk emocji ale również sprawia niemożliwym rozpoznanie prawdziwej tożsamości kobiety. Jeśli zastanawiasz się, dlaczego nosiła ona maskę, to odpowiedź brzmi, że mogła chronić się przez bakteriami rozprzestrzeniającej się grypy lub innej epidemii z tamtej epoki jak błonica czy gruźlica.

- Czy Bathsheba naprawdę był wiedźmą?
Nie ma niezbitych dowodów na to, że Bathsheba Sherman naprawdę była wiedźmą, tylko legenda ludowa. Żyjąc w sąsiedztwie w latach osiemdziesiątych, podejrzenia o to wzrosły kiedy w tajemniczych okolicznościach pod jej opieką zmarło dziecko. Kiedy niemowlę zostało zbadane, stwierdzono, że zabójcze rany zadano dużą igłą do szycia, która została wbijana w czaszkę dziecka. Mieszkańcy wierzyli, że Bathsheba złożyła w ofierze dziecko diabłu, z powodu braku dowodów sąd uznał, że Bathsheba nie popełniła żadnego wykroczenia.
Andre Perron w swojej książce House of Darkness House of Light opisuje swoją matkę Carolyn rozmawiającą z człowiekiem, którego nazywa ona „Pan. McKeachern”. Podobno lokalny historyk, Pan McKeachern powiedział Carolyn, że Bathsheba traktowała pomoc źle oraz głodziła i znęcała się nad nimi.

- Jak umarła Bathsheba?
Podczas poszukiwań okazało się, ze Bathsheba prawdopodobnie zmarła jako stara kobieta 25 maja 1885 roku, po czterech latach od śmierci jej męża (1881). Bathsheba doczekała się ślubu swojego syna (rolnika) z jego narzeczoną Anną w 1881 roku.
Niektóre z internetowych stron mogą podawać wam informacje, że ”krew Bathsheby zamieniła się w skałę” lub, że „Bathsheba umarła podczas dziwnego paraliżu”, który zaskoczył i wystraszył lekarzy. Ich źródłem nie jest nic więcej niż miejscowe legendy (lub internetowe bzdury) i te same strony podają, że Bathsheba miała czwórkę dzieci, wszystkie jednak nie doczekały wieku czterech lat. Spis ludności zaprzecza temu, skąd też wiemy, że Bathsheba miała syna Herberta L. Shermana. Jako trójkę pozostałych dzieci możemy wymienić nieoficjalnie imiona z internetowego drzewa genealogicznego: Julia (urodzona w 1845 roku), Edward (1847) i George (1853). Możliwe, że umarli oni zanim sporządzono spis ludności. - Ancestry.com

- Gdzie znajduje sie grób Bathsheby?
Znajduje się na zabytkowym cmentarzu po drugiej stronie ulicy, naprzeciwko remizy strażackiej, Rhode Island (zaczyna się tam droga prowadząca na farmę). Widok satelitarny: https://maps.google.com/maps?q=Sherman+Farm+Road.+Harrisvill e+RI+02830&hl=en&ll=41.969281,-71.679083&spn=0.0 01906,0.004128&sll=42.009188,-71.709602&sspn=0.00095 3,0.002064&t=h&hnear=Sherman+Farm+Rd,+Harrisville,+P rovidence,+Rhode+Island+02830&z=19 zdjęcia nagrobka: http://www.chasingthefrog.com/reelfaces/conjuring/grvbt.jpg

- W jaki sposób rodzina Perronów dowiedziała się, że duch nawiedzający ich dom to Bathsheba Sherman?
Wpadli na to Ed i Lorraine Warrenowie. Matka, Carolyn Perron, powiedziała im o wypadku, który wydarzył się kilka(naście) lat wcześniej. Powiedziała, że leżała na sofie i nagle poczuła kłujący ból w łydce a mięśnie zaczęły się kurczyć. Zobaczyła krew. Zaczęła rozglądać się za pszczołą lub czymkolwiek innym, co mogło spowodować ukłucie ale nic nie znalazła. W książce jej córki, Andrea Perron opisuje rany jako „idealnie okrągłe koła […] jakby duże igły do szycia przebiły jej skórę”.
Kiedy Carolyn opowiedziała tę historię Edowi i Lorraine Warrenom w zestawieniu z historią o Bathshebie Sherman, która rzekomo zabijała używając nici do szycia, Lorraine zasugerowała, że to właśnie ona mogła zadać te rany.

- Czy film kręcono w prawdziwym domu?
Nie, na potrzeby filmu zbudowano nowy dom (zdjęcie u góry) http://www.chasingthefrog.com/reelfaces/conjuring/pfrmh.jpg
Prawdziwy dom wciąż stoi w Harrisville Rhode Island. Zachowała się również stodoła, stojąca po lewej stronie domu. Mapa gogle: https://maps.google.com/maps?q=1677+Round+Top+Rd.+Harrisvill e+RI+02830&hl=en&ll=42.009188,-71.709602&spn=0.0 00953,0.002064&sll=41.117935,-77.604698&sspn=8.26576 2,16.907959&hnear=1677+Round+Top+Rd,+Harrisville,+Rhode+ Island+02830&t=h&z=20

- Jak wielu ludzi zmarło na farmie?
„Osiem pokoleń jednej wielopokoleniowej rodziny żyło tam i umarło przed naszym przyjazdem”, mówi Andrea Perron. – „Niektórzy z nich nigdy nie odeszli”. Z tzw. Czarnej Księgi Burrillville wynika, że w czasie istnienia posiadłości zanotowano tam dwa zgony przez powieszenie, jedno przy użyciu trucizny, jedno przez gwał i morderstwo, dwa utopienia, i zamarznięcie na śmierć czterech osób. – WJAR
W swojej książce Andrea Perron wymienia członków rodziny Arnoldów, którzy zmarli na farmie; pisze ona „Większość z zanotowanych zgonów, które zdarzyły się na farmie to członkowie tej rodziny: Mrs. John Arnold, Harmonie, Johnny i Prudence… nawet Bathsheba była z Arnoldów.” Chociaż jeśli chodzi o gwałt i morderstwo na jedenastoletniej Prudence S. Arnold, jej oficjalny akt zgonu mówi, że zmarł w Uxbridge, Massachusetts (http://www.chasingthefrog.com/reelfaces/conjuring/prdce.jpg ) . Przyczyną jej zgonu było rzekome „podcięcie szyi przez W.E.K.”. te inicjały są sprzeczne z nazwiskiem, które Andrea podaje w swojej książce – Bill Norton. Pierwszy inicjał „W” być może oznacza Williama, który skrócony był do Billa. W każdym razie wciąż nie zostaje wyjaśnione dlaczego drugi inicjał nie pasuje do Billa Nortona. Andrea cytuje swoje źródło jako Czarna Księga Burrillville, która została sporządzona (?) przez człowieka o nazwisku John Smith we współpracy z J.C. Mathewson.

- Czy agent nieruchomości ujawnił Perronom, ze dom jest nawiedzony?
Nie. Nasze śledztwo w związku z nawiedzeniem ujawnia, że sprzedawca nie był zobowiązany informować kupujących o zjawiskach paranormalnych jakie miały miejsce na terenie posiadłości. Chociaż w swojej książce Andrea wspomina, jak sprzedawca powiedział jej ojcu „…na noc zostaw światła włączone”.

- Czy pozostali mieszkańcy domu spotykali się ze zjawiskami paranormalnymi?
Andrea Perron „Wszyscy, których znaliśmy a którzy mieszkali w tym domu doświadczyli czegoś takiego. Niektórzy w biegu krzycząc opuścili dom ratując swoje życie. Mężczyzna, który wprowadził się do niego w celu odrestaurowania domu po naszym wyjeździe, uciekł krzycząc, bez samochodu, bez narzędzi, bez ciuchów. Nigdy więcej do niego nie wrócił i tak samo ludzie, którzy go posiadali, sąsiedzi, dom przez lata stal pusty.” - Tallapoosa-Journal.com
http://www.chasingthefrog.com/reelfaces/conjuring/rstfr.jpg - około 2000 roku
Obecna właścicielka Norma Sutcliffe, oświadczyła, że ona i jej mąż Gerry miali znacznie mniej intensywne doświadczenia paranormalne na farmie, między innymi stukanie drzwi w przedpokoju, rozmowy dobiegające z sąsiednich pokoi, odgłosy kroków towarzyszące otwieraniu i zamykaniu drzwi i trzęsienie się krzesła na którym siedział Garry. Jedyne rzeczy, które widzieli to niebieskie światło, które Norma zauważyła na wprost sypialni a jej mężowi zdawało się, że raz widział mgłę w domu.
Podczas rozmowy Normy z Adreą Perron, oświadczyła ona, że minister i jego żona, którzy mieszkali w tym domu, nigdy nie mówili o jakichkolwiek paranormalnych doświadczeniach. Prawdziwa Lorraine Warren twierdzi, że być może nie chcą oni ujawniać takich informacji.

- Czy lalka z filmu jest inspirowana na prawdziwej?
Tak, ale nie ma związku z historią rodziny Perronów. Lalka ma związek z inną sprawą z 1970 roku, której podjęli się Ed i Lorraine Warrenowie, prawa lalki Annabelle. Szczegóły sprawy są następujące:
Studentka pielęgniarstwa o imieniu Donna otrzymała Raggedy Ann Doll od swojej mamy jako prezent urodzinowy. Krótko po tym czasie Donna i jej współlokatorka Angie zaczęły dostrzegać, że lalka potrafi zmieniać pozycje i sama przemieszczać się po mieszkaniu. Donna i Angie zaczęły również wtedy odbierać dziecięce wiadomości, które pisane były na papierze, przypisywały je lalce. Sprawy nabrały tempa, kiedy ich przyjaciel Lou stwierdził, że lalka w nocy chciała go udusić. Lou twierdzi również, że to lalka była odpowiedzialna za krwaw ślady paznokci, które w tajemniczy sposób pojawiły się na jego klatce piersiowej kiedy poszedł sprawdzić hałas dobiegający z pokoju Donny.
Aby naprawić sytuację przeprowadzono seans. Medium poinformowało ich, że lalka została nawiedzona przez młodą dziewczynę zwaną Annabelle, która dorastała na tej posiadłości zanim wybudowano apartamenty. Kiedy miała zaledwie siedem lat jej martwe ciało zostało odnalezione na polu, gdzie teraz stoi budynek.
Ed i Lorraine Warrenowie zajęli się sprawą Annabelle po tym jak zostali o niej poinformowani przez księdza, z którym Lorraine utrzymywała kontakt. Na ich zlecenie w domu przeprowadzono egzorcyzmy i, jak podaje
Donna, Warrenowie zabrali Annabelle do swojego mieszkania, w którym pozostaje do dzisiaj. – Warrens.net
http://www.chasingthefrog.com/reelfaces/conjuring/anbld.jpg