Małżeństwo z gromadą dzieci wprowadza się do starego domu, w którym zaczynają dziać się
dziwne rzeczy. Na pomoc zostaje wezwane małżeństwo doświadczonych demonologów.
Wkrótce wychodzi mroczna tajemnica domu z przed lat.
Brzmi jak opis, conajmniej kilkunastu (jeśli nie kilkudziesięciu) filmów? Ponieważ Conjuring
jest jednym z najbardziej odtwórczych i sztampowych filmów ostatnich lat. Prócz samego
szkicu fabuły wtórne są nawet pojedyncze motywy. Przykłady? Zegarki zatrzymujące się o tej
samej porze, co noc. Mała dziewczynka rozmawia przy stoliku dla lalek z niewidzialnym
przyjacielem. Ptaki rozbijają się o ściany domu. Filmowe klisze można mnożyć i mnożyć. Nie
twierdzę, że każdy film musi być innowacyjny, ale niestety Obecność nie broni się także
wykonaniem, wszystkie te motywy przedstawione są w do bólu sztampowy sposób. Tajemnica
domu również jest wtórna i nic nie wnosząca do fabuły - gdyby ją zmienić na jakąkolwiek inną
film nic by nie stracił. Aktorstwo także nie powala, nieprzekonująca jest niemal każda postać.
Niech wspomnę tylko o pojawiającym się ni z gruchy ni z pietruchy Rangerze Bradzie (sic!),
maksymalnie przerysowanym policjancie z wąsem aparycją przypominającego Dewey'a z
Krzyku. Skąd więc tak wysokie noty na necie? Jeśli nie widziałeś Amityville Horror, Entity,
Egzorcysty, cholera, nawet całkiem nowego (i słabiutkiego) The Haunting in Connecticut to
może i ci się spodoba. Reszta będzie okrutnie ziewać i zgadywać skąd dany motyw został
zerżnięty. Ten film bankowo będzie w Strasznym Filmie 6. 3/10