Myślałem, że film będzie utrzymywał nas w niepewności, czy to co dzieje się w tym domu to rzeczywiście duchy, czy może wszystko to sprawka jakiegoś człowieka, może członka rodziny, albo jakieś inne racjonalne wyjaśnienie. Już w pierwszej scenie facet siedzący obok dwóch kobiet wydawał mi się prawdziwym sprawcą wybryków Annabelle i spodziewałem się, że film właśnie o tym będzie, duchów nie ma, to wszystko wymysły ludzi.
Tymczasem... kolejna, oklepana historia o duchach, w której od początku do końca jasne jest, że duchy istnieją, Bóg istnieje (czyżby jakieś dofinansowanie od klechów? :)) i jak masz krzyż i wodę święconą to się możesz z demonami napierdzielać. I jeszcze te paranormalne zdolności misys Warren... bicz plis.
Na plus na pewno budowanie napięcia i sam sposób wykonania filmu, kilka razy się wystraszyłem co ostatnio mi się rzadko zdarza, na tym tle ten horror wybija się na pewno. Poza tym to samo co zwykle, zero oryginalności, a zakończenie cukierkowe, wszyscy hepi, duchy sobie poszły, a mama znowu jest ładna, chociaż kilka godzin wcześniej obijała się o każdy mebel w domu. Gdyby na końcu wyskoczył jeszcze jakiś demon w tym lusterku, tu brawa dla twórców za zrobienie ze mnie debila i patrzenie przez palce :)