Przyznam, ze scena ściągania skalpu z twarzy zrobiła na mnie ogromne wrażenie - nie spodziewałem się tego po filmie z tamtych lat...
Wszyscy zachwycacie się muzyką. Coś chyba ze mną nie tak, bo jak dla mnie żadna rewelka.

Dobry dreszczowiec - obowiązkowa pozycja dla każdego miłośnika tego typu filmów. Polecam.

Jak na film z 1960 roku to robi piorunujące wrażenie. Zapytam Cię, Caligulo, czy to nie jeden z pierwszych filmów z elementami gore? Jeśli tak, to już w ogóle duże nowatorstwo. Co do muzyki to w lejtmotywie pobrzmiewa mi fragment Prokofieva - Battle on Ice (sorry, że tytuł nie rosyjskim w oryginale) z Aleksandra Newskiego, wykorzystany zresztą w Voices from Avignon Marduka.

Osobiście nie podciągałbym zawartej w filmie sceny pod gore, choć klasyfikacja w tej materii jest dość nieprzejrzysta. Niektórzy na ten przykład jako podwaliny gore podają chociażby scenę z okiem z "Psa andaluzyjskiego". Po drodze był zresztą również Dwain Esper i jego "Maniac". Tyle, że w jego przypadku mieliśmy do czynienia z eksploatacją czystej wody (co zawsze niejako łączone było z pojęciem kina gore), a pod taką "Les yeux sans visage" ciężko podciągnąć.