Sean Ellis (twórca świetnego „Cashback”) miał chyba spore ambicje, których spełnić się nie udało. No chyba, że postanowił zadrwić i oszukać widza – w tym przypadku nie mam wątpliwości, że cel osiągnął.

Bo to co zaczyna się jak intrygujący thriller o chorobie psychicznej przekształca się w tandetny horror z chwytami rodem z taniego filmu grozy. Skleja więc Ellis te swoje kolejne atrakcje, ale absolutnie nic z nich nie wynika. Kolejne senne fantasmagorie, czy koszmary na jawie pojawiają się i znikają, a koniec końców okazują się być tylko efekciarskimi chwytami pod publiczkę.

Bo gdy spodziewasz się prawdziwie drapieżnego filmu o rozpadzie ludzkiej psychiki, otrzymujesz niemrawą wariację na temat „Inwazji porywaczy ciał”. Ja tego nie kupuję…

Moja ocena - 3/10