Samo tło jest faktycznie klasyczne i sporo filmów już na ten temat się pojawiło. Środowisko więźniów ma swoją hierarchię, w którą w pierwszej fazie próbuje się wpisać tytułowy "świeżak", a językiem bohaterów jest przede wszystkim agresja. Do tego dochodzą Ci milsi i Ci bardziej wyrachowani pilnujący. Jest też obowiązkowy motyw terapii. Dopiero pojawienie się wątku ojca nadaje atrakcyjności i odrębności fabule. Scenarzyście moim zdaniem udaje się mniej banalnie zgłębić relacje ojciec -syn, a rola Mendelsohna świetna. Tutaj zakończenie uważam za odpowiednie. Reżyser zaś dba o to, aby wszystko było podane atrakcyjnie i cały film ogląda się bez znużenia. Z tych względów oceniam punkt wyżej, niż inne tym podobne filmy i niemal na równi z "Głodem" i "Prorokiem", które eksplorowały tą tematykę.

Urwany?
Klekocąca bramka, gdy resocjalizator coś zrozumiał i wyszedł, i klekocząca bramka gdy typ coś zrozumiał i musiał wrócić.
Film był wystarczająco głęboki jak dla mnie, trzy analizy psychologiczne w zupełności wystarczą.