Olaf ma dwadzieścia pięć lat i mieszka wraz z mamą oraz babcią w kamienicy na krakowskim Kazimierzu. Ich dom to właściwie popadająca w ruinę rudera. Nie przeszkadza to jednak młodemu mężczyźnie snuć wizji o tym, że dom przy ulicy Brzozowej stanowi centrum świata. Specyficzna narracja podkreśla surrealistyczne wrażenie zamieszkiwania wOlaf ma dwadzieścia pięć lat i mieszka wraz z mamą oraz babcią w kamienicy na krakowskim Kazimierzu. Ich dom to właściwie popadająca w ruinę rudera. Nie przeszkadza to jednak młodemu mężczyźnie snuć wizji o tym, że dom przy ulicy Brzozowej stanowi centrum świata. Specyficzna narracja podkreśla surrealistyczne wrażenie zamieszkiwania w opustoszałym domu. Olaf dostrzega metafizyczne konsekwencje mieszkania w sąsiedztwie skweru w kształcie "oka boga": "Takie mam momenty, że mój umysł przekracza czas i przestrzeń", stwierdza chłopak. więcej