Pewnie masz rację, a ocena to już tylko subiektywna rzecz, też oglądałem wersję reżyserską, ale ja nudy nie odczuwałem ani przez moment, byc może dlatego, że klimaty IIWŚ biorę w ciemno. Nie uważam jednak jakoby reżyser pobieżnie przedstawił psychologię załogi w tym filmie.

Z kilkoma twoimi opiniami się zgodzę, bądź razie dla mnie też nie było to arcydzieło tylko solidny dobry film o załodze podwodnego okrętu.

Autor ksiazki byl odmiennego zdania, postaci byly przerysowane, histeryczne, co w rzeczywistosci nie mialo miejsca:
"Buchheim's views of the film
Even though impressed by the technological accuracy of the film's set-design and port construction buildings, novelist Lothar-Günther Buchheim expressed great disappointment with Petersen's adaptation in a film review[18] published in 1981, describing Petersen's film as converting his clearly anti-war novel into a blend of a "cheap, shallow American action flick" and a "contemporary German propaganda newsreel from World War II".[7][18] He also criticised the hysterical overacting of the cast, which he called highly unrealistic, despite their talent. Buchheim, after several attempts for an American adaptation had failed, had provided his own script as soon as Petersen was chosen as new director. It would have been a six-hour epic; Petersen turned him down because the producers were aiming for a 90-minute feature for international release. However, today's Director's Cut of Das Boot amounts to 207 minutes."
https://en.wikipedia.org/wiki/Das_Boot

Męczący i nudny? O to właśnie chodziło, abyś poczuł to zmęczenie. Abyś poczuł tę męczącą nudę egzystencji na okręcie podwodnym, gdzie nic się nie dzieje.
A jak zachowują się ludzie zamknięci w podwodnej maszynie. Owszem mogli by dramatycznym głosem wygłaszać żarliwe monologi - byłoby to wielkie aktorstwo z pewnością.
Nie iskrzyło? Ja widziałem, że iskrzyło. Iskrzyło i szedł dym.
To jest wojsko! To jest wojna! Tu nie ma miejsca na szaleństwa i dyskusji z kapitanem zamiast ślepego brnięcia.

Bez przesady...kolejny już raz widzę kontr-opinie, że "o to właśnie reżyserowi chodziło, abyś poczuł się tak jak bohaterowie w danej sytuacji", i niby wszystko fajnie, ale jakby ktoś nakręcił 4-godzinny film o, nie wiem - kominiarzu, który przez 3,5 godziny czyści kominy, to też byś się zastosował do tego, że - "o to właśnie chodziło reżyserowi"? Przecież to można do każdego dobrego, czy złego filmu zastosować w ramach jego obrony :)

Masz rację. Można. Słyszałem, że jakiś film jest głupi bo o to właśnie chodziło reżyserowi. I to się udało. Film był głupi i głupotą było się nim zachwycać.
Generalnie zawsze o to chodzi. Film może być specjalnie zrobiony aby był śmieszny, żeby ludzie się śmiali, straszny aby się bali, melodramatyczny aby smarkali w chusteczki oraz ciężki, przytłaczający i monotonny aby ludzie poczuli egzystencje marynarza łodzi podwodnej. To jest, z podanych przykładów najtrudniejsze, ale się udało.
Chętnie zobaczę film o kominiarzu, ale czy jego egzystencja jest na tyle zajmująca, że warto to przekazać światu? Może.