Eugeniusz Oniegin jest zmęczonym i zblazowanym młodym mężczyzną, który po odziedziczeniu od bogatego wuja posiadłości niespodziewanie opuszcza Petersburg. Tam nawiązuje serdeczną przyjaźń z sąsiadem, Włodzimierzem Lenskim i pomimo swego wrodzonego cynizmu zachwyca się miłością Lenskiego do jego narzeczonej, Olgi. Jest też zainteresowany siostrą Olgi, Tatianą, uduchowioną pięknością, która nagle deklaruje mu namiętną miłość. Jej bezpośredniość sprawia, iż Oniegin czuje się niezręcznie, nie jest w stanie odwzajemnić uczucia i chłodno, choć grzecznie, odrzuca jej miłość.
Jakby chcąc podkreślić odrzucenie Tatiany, Oniegin otwarcie flirtuje z Olgą i zostaje wyzwany przez Lenskiego na pojedynek. Choć Oniegin próbuje oszczędzić im obu podobnej konfrontacji, okazuje się, że honor Lenskiego bierze górę. Strzał Oniegina jest śmiertelny. Zrozpaczony tuli do siebie zwłoki przyjaciela. Po owym tragicznym wydarzeniu Oniegin wyjeżdża na dobrowolne wygnanie.
W sześć lat później Oniegin powraca do Petersburga, gdzie ponownie spotyka Tatianę, która obecnie jest żoną jego kuzyna, księcia Nikitina. Zdając sobie sprawę z fatalnego błędu, jaki popełnił kilka lat wstecz, Oniegin postanawia się o nią upomnieć, zaś Tatiana staje wobec najtrudniejszej decyzji swego życia.

Petersburg, Rosja, rok 1820. Eugeniusz Oniegin jest jedną z najlepszych partii w mieście, pomimo swego niesławnego cynizmu wobec wszelkich spraw serca. Wydawszy wszystkie pieniądze, z ulgą przyjmuje wieść o spodziewanej śmierci bogatego wuja, po którym ma odziedziczyć wiejski majątek. Oniegin wyjeżdża z miasta. W wiejskiej posiadłości wuja Oniegin jest wyobcowany ze swym wyrafinowaniem mieszczucha. Nowy posiadacz ziemski nie żywi zbytniego zamiłowania do natury czy miejscowych ludzi, a jego radykalne poglądy dotyczące wydzierżawiania gruntu chłopom są przyjmowane z pewną niechęcią. Sam, choć nie samotny, Oniegin poznaje swego sąsiada, Włodzimierza Lenskiego, które to spotkanie zaowocować ma serdeczną przyjaźnią. Lenski przekonuje Oniegina, by ten towarzyszył mu podczas wizyty w domu Larina, gdzie ma się zobaczyć z obiektem swej namiętności, narzeczoną, Olgą Lariną. Mimo swego wrodzonego sceptycyzmu, Oniegin jest oczarowany młodą parą. Zostaje również przedstawiony starszej siostrze Olgi, Tatianie, uduchowionej piękności, której zwyczaj pożyczania książek z biblioteki Oniegina, zdołał go już zaintrygować.
Oniegin i Lenski spędzają coraz więcej czasu razem, choć ich przyjaźń nadweręża nieco brutalna szczerość Oniegina, którą Lenski bierze za wyraz arogancji. Kiedy Oniegin określa Olgę jako prowincjuszkę, Lenski jest zszokowany i urażony. Następuje między nimi rozdźwięk. Z kolei Oniegina zaskakuje szczere i namiętne wyznanie miłości ze strony Tatiany. Wkrótce potem, podczas przyjęcia w posiadłości Larina, czuje się zmuszony powiedzieć jej, iż uczucie nie jest wzajemne. Będąc niewolnikiem własnego cynizmu, ślepym na wszelki romantyzm duszy, Oniegin nie jest w stanie odwzajemnić jej awansów i odrzuca jej miłość. Oniegin powraca na przyjęcie i zaczyna tańczyć z Olgą. Będącej na rauszu, zalotnej Oldze podoba się elegancki styl jego tańca, ciepłe zainteresowanie jej osobą tak, że nie zauważa, jakie to robi wrażenie na jej narzeczonym. Napomniany przez Lenskiego za swe zachowanie Oniegin, chłodno i pogardliwie nazywa Olgę głupią i rozwiązłą. Tej zniewagi Lenski znieść nie może. Wyzywa Oniegina na pojedynek. Nie chcąc więcej zadawać przyjacielowi bólu, Oniegin wzdraga się przed przyjęciem wyzwania, jednak honor Lenskiego bierze górę. Przyjaciele konfrontują się ze sobą o świcie. Lenski strzela niecelnie. Strzał Oniegina jest śmiertelny. Zrozpaczony tuli do siebie zwłoki przyjaciela. Powiadomiwszy siostrę o tragedii, Tatiana wyrusza na poszukiwanie Oniegina, ten jest już jednak daleko.
W sześć lat później Oniegin powraca do Petersburga. Wybiera się na bal w pałacu kuzyna, księcia Nikitina, na którym czuje się osamotniony, nie podziela wesołości tłumu. Nagle spostrzega znajomą twarz Tatiany. Gdy podchodzi, by z nią pomówić, Nikitin przedstawia mu ją jako swoją żonę. Tatiana jest zakłopotana ponownym pojawieniem się Oniegina, jak również wymownym i namiętnym listem, który otrzymuje od niego po balu. Choć jej małżeństwo pełne jest uczucia i ciepła, Oniegin wciąż pozostaje wielką miłością jej życia. Gdy Oniegin odwiedza ją i wyznaje, że jest w niej szaleńczo zakochany, Tatiana musi podjąć najtrudniejszą decyzję swego życia.