Po pierwsze, oryginał nazywa się "Jungdok", a nie "Jungadok", jak podano w opisie, a po drugie, nawet ważniejsze, to absolutnie nie jest dreszczowiec. O ile amerykański remake faktycznie utrzymany jest w klimacie thrillera, o tyle koreański pierwowzór można określić ewentualnie "zaskakującym melodramatem".
Oba filmy są na tyle różne, że trudno je porównywać w kategoriach lepszy-gorszy. W koreańskim bardziej podobało mi się przesłanie o tym, co człowiek zdolny jest zrobić z miłości. W amerykańskim tego zabrakło, za to bardziej odpowiadał mi klimat, a i forma filmu była dużo zgrabniejsza, niektóre sceny świetnie zmontowane. "Jungdok" trochę mi się ciągnął, pomimo, że uwielbiam takie pozornie dłużące się filmy. Mógł być ze 20 minut krótszy. Za to kontrast między braćmi wypadł naturalniej, bo obaj w gruncie rzeczy byli miłymi facetami. Zaś w "Opętanym" scenarzysta chyba przegiął, bo jeden poukładany rzeźbiarz, a drugi agresor po wyroku. Co nie zmienia faktu, że świetnie mi się oglądało i miejscami zaskoczył mnie mimo znajomości pierwowzoru.
Oba filmy oceniam jako dobre, 7, albo nawet 7,5, bo na to zasługują w ogólnym rozrachunku.