Kolejna dobra pozycja w katalogu Argento, ale na przykład "Suspiria" czy "Phenomena" były jednak lepszymi filmami. "Opera" zdecydowanie może się podobać pod względem wizualnym. Reżyseria Argento stoi tutaj na wysokim poziomie, czuć ten jego charakterystyczny styl i kunszt podczas pracy kamerą. Klimat jest również bardzo fajny, odpowiednio mroczny i sugestywny. Tożsamość mordercy wyjawiana jest dopiero pod koniec filmu i jest ona sporym zaskoczeniem, choć nie jest też ani trochę spektakularnym pomysłem. Sceny morderstw / tortur wypadają bardzo przekonująco, przede wszystkim dzięki wspomnianej wcześniej pracy kamer i odpowiedniego dozowania napięciem. Niestety sama muzyka jakoś niespecjalnie do nich pasuje (trochę psuje tajemniczą, oniryczną atmosferę filmu). Choć przez znaczną część filmu dominuje muzyka operowa (a jakże), to przy scenach grozy często przechodzi ona w cięższe brzmienia i jakoś dziwnie wytrąca widza z tej przyjemnej "kołysanki". Często takie zabiegi odnoszą zamierzony efekt, ale tutaj jakoś mi to nie podeszło. Gra aktorska nie należy do najlepszych (podobnie jest w innych znanych filmach Argento) i nie brak tu dziwnych, niedorzecznych zachowań bohaterów, ale to również nie nowość w dziełach tego reżysera. Zakończenie, moim zdaniem, było trochę przekombinowane, trochę przerost formy nad treścią. Koniec końców, to wciąż ten stary, dobry Argento i jego fani koniecznie powinni sięgnąć po tę pozycję. Moja ocena: 7/10.