od dłuższego czasu mam niezaspokojone pragnienie obejrzeć w kinie, porostu dobry film wojenny. historia 2 wojny światowej jest bogata w nieoczekiwane zwroty akcji , ogromne bitwy , tragedie ludzkie oraz przykłady bestialstwa. tak więc scenariusz w pewny sposób jest już zrealizowany. pozostaje jedynie wiernie odzwierciedlić te wydarzenia i zatrudnić umiejętnych aktorów którzy wczują sie w role. jak widać dobór aktorów albo kwestie zwiazane z poprowadzeniem bohaterów nagminnie zawodziły dlatego ostatnim filmem ,który dał mi odczuć pierwiastek tego zła co towarzyszyło codziennie w zyciu każdego człowieka, była radziecka produkcja ,, Idz i patrz ". poczatek filmu wydawał sie byc obiecujący. zestawienie przemówien najpierw Roosvelta potem najslawiniesza mowa Churchilla a na koniec Adolf w swoim rozpoznawalnym na caly swiat krzykliwym niemieckim jezykiem adresuje do ,,Deutsches Volks". potem garstka spadochroniarzy kilka godzin przed D-Day zostają rzuceni w serce ognia. młodzi niedoswiadczeni żołnierze panikują, w tle słychac wybuchy zestrzelonych samolotów oraz krzyki ludzi. po udanym ( dla małej częsci osob ) lądowaniu, jestesmy swiadkami zmagań głownych bohaterów w drodze do wyznaczonego francuskiego miasteczka, gdzie mają spełnic swoją misje. w tym czasie jestesmy świadkami pułapek jakie sa zastawione na żołnierzy oraz egzekucji w wykonaniu Niemieckich żołnierzy ( ktorych znów nazywają jedynie nazistami ). na samym poczatku wiemy ze bedzie to bardzo drastyczny film. w drodze do celu bohaterowie spotykają zmasakrowane ciała. wraz z wejsciem do domu francuzkiej partyzantki ktora udziela schronienia bohaterom, konczy się częsc historyczna tego filmu i trzeba go oceniać w percepcjach horroru i fantasy. francuza partyzanka mieszka z braciszkiem i ciocią, która jest zamknieta w pokoju a słychac tylko jej oddech, ktory brzmi bardziej do konających jeków. okazuje się że ciocia była ofiarą niemieckich eksperymentów. i może nie było by nic w tym dziwnego gdyby nie fakt że jest to francja, osoby poddane eksperymentom nigdy nie wychodziły z obozów, eksperymenty były odbywane w podziemiach koscioła a sam ,, zabieg " spowodował ze umęczona staruszka przypomina istotę bardzo zdeformowaną. chwile póżniej głowny bohater przypadkiem przedostaje sie do laboratorium i jest swiadkiem scen które śmiało zaliczyć mozna do mocnej dawki gore. glowny bohater pod wplywem chwili i zaciekawienia bierze ze soba strzykawkę z tego obiektu i powraca pełen traumatycznych wrazeń, a widok jak jego kompan od broni torturuje SS-mana w celu informacji, sprawia ze pogrąża się w przerażeniu. chwilę potem w akcie desperacji, wstrzykuje strzykawkę w umierajacego przyjaciela, co został postrzelony. jak sie okazuję zawartość strzykawki sprawiła ze przyjaciel powrócił do świata żywych a rana jaką posiadał wyleczyła go kompletnie. cudowny efekt jednak nie trwa długo, gdyż dłuzszy efekt serum sprawia że do nie dawna zołnierz zaczyna zamieniac się w coś co przypomina ,, Deadpoola " z filmu o Wolverinie. torturowany SS-man ujawnia że to serum mialo być stworzone dla niemieckich żołnierzy na froncie. serum daje niesamowitą siłę oraz regeneracje kazdej śmiertelnej rany w zamian za oszpecenie fizyczne i pozbawienia wszelkich odruchów ludzkich. osoba będąca pod wpływem serum była maszyną do zabijania, co z kazdą minutą jest pochłaniana w Berserk. film miał bardzo dobrą sciezke dzwiękową co pomagała wczuć się w ponury a czasem psychodeliczny klimat. polecam dla ludzi tylko o wysokiej akceptacji na drastyczne elementy ( u mnie te sceny w zaden sposob nie zniesmaczyły gdyż od lat jestem czytelnikiem mangi Berserk)