Z dużym opóźnieniem obejrzałam "Lwa, Czarownicę i Starą szafę". Wcześniej przeczytałam książkę, ale o dziwo nie zawiodłam się. Podobał mi się ogromnie. Dzieciaki są świeże i naturalne, coraz bardziej podoba mi się William jako Piotr - ma coś w tych swoich błękitnych oczętach. ;) Jako niezbyt wielka fanka ekranizacji tutaj oddaję Adamsonowi hołd - udało mu się lekkimi zmianami oddać ducha powieści Lewisa, a jednocześnie stworzyć pełne magii widowisko. Przepiękne plenery i zdjęcia, muzyka świetnie dopasowana i niezbyt dużo efektów specjalnych. Bardzo dobrze zobrazowana bitwa, bez popadania w przesadę. Jednym słowem - cudeńko! Patrząc teraz na "Księcia Kaspiana" stwierdzam, że Adamson - podobnie jak twórcy 3 (i wzwyż) Pottera zarżnął całą atmosferę książki. Ja rozumiem, że publiczność masowa ma takie, a nie inne wymagania. Ale szkoda, że każdy kolejny film będzie poważniejszy i brutalniejszy, bo "widzowie dojrzewają". Ja lubię czasami właśnie takie bajkowe i dziecięce filmy. Narnia oczywiście nie jest typową książką dla dzieci, ale wiadomo - film rządzi się swoimi prawami. Zgrabna i wierna ekranizacja, nie to co Caspian.