Abstrahując już od genialnie skrojonej biografii na miarę najlepszych reżyserskich dokonań, ten film jest dla mnie kapitalnym obrazem degrengolady środowisk naukowych pod wpływem polityki.  Nolan staje się bezlitosnym sędzią w ocenie konsekwencji jaką staje się bezrefleksyjna współpraca nauki i polityki, ale też przestrogą, że ta droga prawie zawsze prowadzi do upadku i zbydlęcenia. Polityka zawsze w instrumentalny sposób wykorzysta naukowców do swoich plugawych interesów.  Każdy kto dobrze zna historię IIWŚ doskonale zdaje sobie sprawę z faktu, że w walce o wyścig skonstruowania bomby atomowej, nigdy nie chodziło o bezpieczeństwo, pokonanie nazizmu, i przywrócenie ładu na świecie. Celem była supremacja władzy USA nad światem i  uformowanie jej na arenie międzynarodowej jako przewodniego dyktatu. Oppenheimer stał się narzędziem w rękach polityków procesu gloryfikacji amerykańskiej dominacji nad światem. Po procesie wyeksploatowania całego potencjału środowisks naukowego z Openhaimerem na czele, główny naukowiec staje się karykaturą, kolorowym wystrojem dopasowany do gabinetowych teatralnych rozgrywek i politycznej propagandy.  Końcowy obraz głównego bohatera jest godny politowania i pogardy, ceniony naukowiec, stają się ofiarą nie tylko swoich mocodawców ale i samego siebie, swoich chorobliwych ambicji, fantasmagorii, stając się tym samym postacią tragiczną, i dwuznaczną moralnie.   To co przyprawa o grozę to fakt, że temat jest niezwykle uniwersalny i aktualny. Podobnie jak bez korelacji nauki z polityką nie mogłyby powstać komory gazowe, cyklon B,  czy też eugenika na podstawie której oparła się cała nazistowska ideologia, to podobnie nie mógłby się rozwijać przemysł zbrojeniowy, czy powstać arsenał nuklearny. Za wszystkim tym, zakulisowo ukryta jest zawsze ludzka pycha, megalomania, arogancja i buńczuczność. WIdzieliśmy to doskonale podczas Pandemii Covid 19 kiedy środowiska naukowe z masą ekspertów, nie próbowała rozwiązywać problemu naukową otwartą debatą a poprzez nić politycznych zależności, uprawiały prymitywną propagandę zgodną tylko z jedną słuszną polityczną narracją.