"Osadzony" to jeden z tych VHS-owskich klasyków, które dopiero teraz obejrzałem po raz pierwszy. Nic rewelacyjnego tu nie ma, jest to typowy dramat więzienny, w którym mamy "dobrego" więźnia, więziennych rzezimieszków (jakkolwiek by to śmiesznie nie brzmiało, ale w takich filmach więźniowie, podobnie jak i strażnicy dzielą się na dobrych i złych) sprzymierzonych przeciw niemu i sadystycznego naczelnika, który za wszelką cenę próbuje złamać tego "dobrego" i zmusić go do ucieczki. Uwaga koncentruje się tutaj głównie na Sylwku, to on jest tutaj gwiazdą. Powiedzmy sobie szczerze, może wybitnym aktorem to on nie jest, ale to co miał zagrać, zagrał w miarę przyzwoicie. Było też parę nieprawdopodobieństw. Nawet sam pomysł wyjściowy jest trochę naciągany, bo jak do diabła wytłumaczyć przeniesienie wzorowego więźnia, jakim był Sly, do więzienia o zaostrzonym rygorze, na pół roku przed jego zwolnieniem, i biorąc pod uwagę fakt, że naczelnikiem więzienia jest jego dawny wróg, który ewidentnie chce się zemścić. Ale jak to w takich filmach można przymknąć na to oko.
Film na dwie części, pierwsza, w której poznajemy reguły panujące w więzieniu jest bardzo dobra i dość ciekawa, ale od momentu akcji z samochodem film przeistacza się w orgię dzikiej i dość groteskowej przemocy, zwłaszcza w scenach ucieczki. Choć finał jest dość dobrze rozegrany.
Ogólnie arcydzieło to to nie jest, ale też nie jest tak, jak twierdzi Zarębski, który dał temu filmowi jedną gwiazdkę. Chyba tylko dlatego tak nisko, że gra tam Sly. 7/10.