Dochodzi jeszcze słabe wykorzystanie potencjału postaci w walce ze złem.

- Skoro Ellen potrafiła wyprzeć wodę z wraku, bo powietrze jest jej posłuszne, to dlaczego nie potrafiła zamiatać kurzem, aby fruwający kurz zdemaskował sylwetkę głucholca? Pani Peregrine mogła by go wtedy dostrzec. Podobny trick był w Niewidzialnym Człowieku - gdy Niewidzialny biegł w deszczu, było widać jego sylwetkę.

- czemu Ellen po prostu nie udusiła Głucholca? Miała siłę wyciągnąć statek z głębin, ale zdmuchnąć wroga już nie...

- dlaczego z Głucholcem nie walczył niewidzialny chłopiec? Głucholec by go nie widział, więc można było przeszkolić chłopaka, żeby bronił domu. Przecież on już nie jest dzieckiem - umysłowo ma już kilkadziesiąt lat. Jako dorosły mógł to robić.

- a z kominów statku, tuż po wynurzeniu poleciał dym. A więc był ktoś jeszcze na statku. Palacz, co węgiel weń sypie. Dzieci go nie zauważyły. Ba, on sam chyba się nie zauważył, bo nie widać go w kamerze..

- Statek po wynurzeniu nie jest mokry. mapa nie jest ani mokra, ani zgniła.

...i tak dalej, i tak dalej.

Owszem, te rzeczy zaczynają się dziać pod koniec filmu. Ale bez sensu się to ogląda. To tak, jak by oglądać film gdzie gangsterzy gonią rzez półtorej godziny bohatera, a na końcu się okazuje, że on miał w bagażniku kilka pistoletów i mógł ich od razu powystrzelać, ale tego jakoś tak po prostu nie zrobił... bo nie.

Nonsensem było też że tylko Jake potrafił widzieć te potwory skoro wystarczy rzucić w nie śnieżkami i już były widoczne dla wszystkich. Sam film nie trzyma się kupy, pierwsza połowa przypomina Alicję z krainy Czarów a druga połowa to już jakieś X-men z kiepskim CGI. Zakończenie to Titanic. Film słaby i zrobiony bez ładu i składu. Główny bohater kompletnie nijaki. Samuel L. Jackson powinien dostać złotą malinę za tą rolę.

I nie wiadomo dla kogo jest ten film. Zjadanie gałek ocznych to raczej nie są atrakcje dla dzieci, z kolei infantylne czarne charaktery przypominają produkcje dla dzieci a nie dorosłych.

Jake miał dar, że jako jedyny widział je bez właśnie rzucanie śnieżkami. A szczerze trochę ciężko rzucić śnieżką w coś, czego nie widzisz. Chociaż przez to Jake mógł ułatwić ludziom życie. Co do samego filmu to fakt, jak na Burtona to mocny zawód.

"a z kominów statku, tuż po wynurzeniu poleciał dym. A więc był ktoś jeszcze na statku. " - tutaj akurat w filmie jest wyjaśnione, tylko pewnie nie zauważyłeś ;) W jednej scenie dziewczyna podpala piece, dotykając ich. Wtedy pojawia się dym. Co do innych nie mam zastrzeżeń, trafiłeś w sedno.

Statki nie działają na takiej zasadzie, że po prostu podpala się piece. Do pieca dorzuca się paliwa, które płonąc w konsekwencji wytwarza ciśnienie. Paliwo płonąc - dymi. Tutaj rzeczywiście podpalono piece, to znaczy pojawił się w nich ogień i mógł wytwarzać ciśnienie, ale nie następowało spalanie paliwa bo go nie było, albo nie było palacza. Ogień płonął bo płonął - magicznie. Ale skąd dym?

Po za tym, statek stojąc przy nabrzeżu powinien po jakimś czasem z powrotem utonąć. Można to było załatwić łatając dziurę, np. ogromnym ziemniakiem.

A co robiły bliźnięta? Nie jestem pewien jaką miały moc, ale chyba dość potężną i prawie nie wykorzystaną.

Oj dobra, to już czepianie się szczegółów :P Gdybyś się uparł to nic z tego co przedstawiono w filmie nie powinno się stać.