Ostatnia gwiazda kina

autentycznie. Pamiętam Burta, jako mistrza kierownicy, a tu proszę, 82 lata. I jeszcze te pierwsze kadry filmu …
Film mądry, wartościowy, opowiadający o czymś, o kimś, o życiu.
W dużej części jest to film o nim samym. W jednej ze sen, gdzie opowiada swoim wielbicielom, o swojej karierze, pada zdanie:
„złe wybory,...

mistrz kierownicy uciekał, uciekał, w końcu uciekł na zawsze dołączając do grona beztroskiej większości, machając łapką na pożegnanie standardowo i nieznośnie po amerykańsku..

Początkowo trochę nudnawo ,ale taki był zamysł. Film nie jest zły jako całość ma kilka bardzo dobrych momentów, szczególnie w końcowej fazie. Można rzec ,że nigdy nie jest za późno (relatywnie) ,by coś powiedzieć, zrobić ,naprawić chociaż w części jeśli nie da się już w całości.

Całkiem fajna nostalgiczna opowieść, trochę smutna z odrobiną humoru .

Starzejący się były gwiazdor filmowy jest zmuszony zmierzyć się z faktem, że dni jego chwały już minęły. Powierzchownie THE LAST MOVIE STAR to opowieść o wyblakłej sławie, ale w głębszym znaczeniu jest to uniwersalna opowieść o starzeniu się.


Bo przecież zanim tu się pojawią opisy... Ech!