Rytm życia w filmie Johna Shanka wyznaczają zmieniające się pory dnia. Nocami bohaterowie "Ostatniej zimy" gubią się w mrocznych półcieniach jak postacie na obrazach Rembrandta. Minimalizm akcentuje skromność i powolność wiejskiego życia. Mieszkańcy lokalnych farm popadają więc w długi stopniowo. Z wolna decydują się oddać swoje dziedzictwo w ręce bogatego właściciela ziemskiego. Tylko Johann się na to nie godzi. Jest jak pyłek w oku - drażni i uwiera.