Mnie się oglądało całkiem miło, głównie ze względu na pieski i dziecięcego bohatera, scenariusza się nie czepiam, bo jest skrojony pod gusta tzw. "szerokiej widowni", która na takim "Palm Springs" zasypia... Zresztą, sama się parę razy uśmiechnęłam, nie nastawiałam się na jakieś przełomowe dzieło. Ładny Kraków, jamniki, śpiewający Rogucki, który w poprzednich filmach Netfliksa raczej się marnował. Ale zgadzam się - jak się robi komedię romantyczną, to przydałoby się zatrudnić ludzi, między którymi jest jakaś chemia. Nie wiem, czy bardziej to wina aktorów (którzy przecież kiepscy nie są) czy reżysera. Tutaj bohaterowie mają sporo wspólnych scen, podczas których prawie na siebie nie patrzą - nie rozumiem, czy to celowy zabieg reżysera, czy po prostu przysnął w trakcie kręcenia, albo mu się już nie chciało. Bo scenariusz scenariuszem, ale między aktorami akcja powinna się rozgrywać również w spojrzeniach, gestach... tutaj tego zabrakło.

No właśnie o to chodzi. My się cieszymy psami,widokami, scenografią, miastem, dziećmi... ale, czy to jest celem filmu? Top Gun pokazął, że można zrobić świetną komercję. Gdzie komedie na miarę "Zostaw wiadomość" i innych takich. Przecież komedie romantyczne są potrzebne i fajnie, że są-ale niech je robią z sensem. Ale my tu gadu gadu a oni pewnie krecą kolejny głupi film :-)

Tylko kto ma kręcić sensowne komedie romantyczne? Młodzi reżyserzy się za to nie biorą, bo polskie romkomy jeszcze przed premierą są wrzucane do worka z paździerzami i nikt nie chce mieć łatki pana od paździerzy. Dlatego kręcą je smutni panowie 60+ typu Bugajski i Zylber, bo im jest już wszystko jedno. Druga rzecz to producenci, którzy wymuszają taki a nie inny "klimat" filmów, czyli: przerysowane aktorstwo, piękne wnętrza i krajobrazy, Karolaka w roli drugoplanowej ;) "Parada serc" na tle arcydzieł ostatniego roku takich jak "Druga połowa" i tak wypada zadziwiająco dobrze, cała ta dość bajkowa fabuła jakoś się spina (IMO bajkowości bardzo pomaga Kraków w tle) i moje czoło nie ucierpiało zbytnio od walenia w nie dłonią podczas seansu. Może moje pozytywne odczucia wynikają z tego, że po przeczytaniu opisu spodziewałam się durnych żartów o "chodzeniu na pole", tymczasem cały ten konflikt Warszawa-Kraków jest ugrany zupełnie inaczej (bez wyśmiewania się z "warszawki" i "krakusów") Ale nadal to jest film, którego miejsce jest w roku 2005, nie w 2022 ;)

Zgadzam się. Ale, co by nie było to wszystko wina producentów - leśnych dziadków, ktorzy zatrzymali się 20 lat temu i im się wiele wydaje. Niestety to oni rozdają karty w showbiznesie.